Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant asystent sędziego Anna Górska po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 2555/13 w sprawie ze skarg B. C. i W. G. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia I. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, II. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 maja 2014 r., sygn. akt IV SA/WA 2555/13, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. C. i W. G. - G. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia, stwierdził nieważność zaskarżonego postanowienia oraz utrzymanego nim w mocy postanowienia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] maja 2013 r., nr [...].
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy:
Postanowieniem z dnia [...].08.2013 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...].05.2013 r.- wydane z wniosku W. G. - G. odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Kierownika Delegatury w C. Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w W. z dnia [...].05.2013 r. uzasadniającego realizację inwestycji polegającej na rozbudowie budynku handlowo-usługowego na działkach o numerach [...] i [...] w C., u zbiegu ul. W. i N.
Minister nie podzielił argumentacji wnioskującej, że na organie uzasadniającym spoczywa obowiązek ustalenia, czy podmiot wskazany jako inwestor był uprawniony do składania wniosku o warunki zabudowy dla zamierzonej inwestycji. Zaznaczył, że kwestia ta pozostawała w gestii organu głównego, organ uzasadniający był związany jego ustaleniami w tym, zakresie i podniesiona okoliczność nie mogła prowadzić do stwierdzenia nieważności kwestionowanego postanowienia uzgadniającego z dnia [...].05.2009 r. Skutkować nieważnością tego postanowienia nie mogło także niedołączenie do uzgadnianego projektu decyzji o warunkach zabudowy, wyników przeprowadzonej analizy. Stwierdził także, iż uchybienie w zakresie postępowania dowodowego oraz uzasadnienia rozstrzygnięcia należy do naruszeń prawa procesowego i tylko w wyjątkowo mogą prowadzić do stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia, co w rozpatrywanej sprawie nie jest uzasadnione.
B. C. oraz W. G.-G. w skardze wniosły o stwierdzenie nieważności, względnie o uchylenie postanowień obu instancji wraz z postanowieniem uzgadniającym.
Zarzuciły naruszenie artykułów: 6,7,8,9,28,61§1, 77,106,124,138 § 1 pkt1 K.p.a. oraz art. 53 ust.5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także artykułów: 4,6 ust. 1 pkt 1 lit. c , 7, 18,20 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, jak również art. 5 Konstytucji RP.
Zarzuciły, ze inwestor - spółka "[...]" s.c D. J. i S-ka nie istniała i nie istnieje. Fakt ten obligował organ uzgadniający do zbadania interesu prawnego osób występujących w tym postanowieniu. Podniosły także dokonanie uzgodnienia z pominięciem faktu bezpośredniego sąsiedztwa należącego do nich budynku zabytkowego, będącego w remoncie. Rozbudowa budynku handlowo-usługowego miałaby zostać wykonana od strony kamienicy zabytkowej, na około połowie jej ściany szczytowej, o czym postanowienie uzgadniające nie wspominało. Nie zawarto więc żadnych wskazań i ograniczeń wiążących inwestora, w celu zapewnienia bezpieczeństwa sąsiadującemu z inwestycją obiektowi zabytkowemu,. Pominięcie tego sąsiedztwa, w ocenie skarżących, stanowi rażące naruszenie prawa.