Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia NSA Jerzy Solarski Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 1140/06 w sprawie ze skargi R. W. dotyczącej żądania wymierzenie grzywny Ministrowi Budownictwa z tytułu niewykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2003 r., sygn. akt IV SAB 19/02 oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi R. W. w sprawie wymierzenia grzywny Ministrowi Budownictwa z tytułu niewykonania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2003 r. sygn. akt IV SAB 19/02 oddalił skargę. W uzasadnieniu wyroku stwierdza się, że żądanie ukarania Ministra przedmiotową grzywną zostało zawarte we wniosku strony z dnia 24 maja 2006 r. i dotyczyło zarzucanego niewykonania wyroku, którym zobowiązano Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast do rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia 30 września 1996 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody Zielonogórskiego Nr 17/94 z dnia 22 września 1994 r. o ustaleniu lokalizacji odcinka drogi krajowej nr 274 Krosno Odrzańskie - Gubin na terenie gminy Gubin, w części dotyczącej działki nr 207 położonej w Gubinie oraz nr 392/1, położonej w miejscowości Bieżyce. Sąd wydając powyższy wyrok wskazał w uzasadnieniu, że akta sprawy przedstawione Sądowi nie zawierały żadnej informacji co do tego, czy wniosek strony został rozpoznany merytorycznie.
Skarżący podnosił w toku niniejszego postępowania, że powyższy wyrok nie został wykonany, zaś wniosek z dnia 30 września 1996 r. nadal pozostaje nierozpoznany. Pomimo wezwania organu do rozpoznania sprawy, to jednak nie nastąpiło i z tej przyczyny skarżący domaga się ukarania organu grzywną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga nie może być uwzględniona wobec tego, że błędne jest przekonanie strony o niewykonaniu powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W sprawie ma zastosowanie art. 154 ( 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./, zwanej dalej "ppsa", stosownie do którego w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, strona po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego do załatwienia sprawy organu, może wnieść skargę żądając wymierzenia organowi grzywny.
Wyrokiem, który w ocenie strony nie został wykonany i z tej przyczyny strona żąda zastosowania art. 154 ( 1 ppsa, jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2003 r. sygn. akt IV SAB 19/02. Po wydaniu tego wyroku zostały wydane: decyzja z dnia 9 grudnia 2003 r. Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, sprostowana postanowieniem z dnia 30 grudnia 2003 r. o umorzeniu postępowania w sprawie, a następnie w wyniku wniosku strony o ponowne rozpoznanie sprawy - decyzja Ministra Infrastruktury z dnia 20 stycznia 2004 r. o umorzeniu postępowania w sprawie rozpatrzenia tego wniosku. W ocenie Sądu pierwszej instancji nie można postawić Ministrowi Infrastruktury, a uprzednio Prezesowi Urzędu mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, zarzutu, iż zachodzi bezczynność postępowania po wydaniu przedmiotowego wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie jest tu istotne, czy wydane decyzje są prawidłowe. Oceniając legalność tych decyzji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 listopada 2004 r. sygn. akt IV SA/Wa 314/04 orzekł o ich uchyleniu. Ewentualny brak decyzji kolejnych w tym samym przedmiocie nie może być traktowany jako niewykonanie wyroku Naczelnego sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2003 r.