Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędzia del. NSA Jacek Hyla Protokolant Anna Sidorowska po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 920/08 w sprawie ze skargi I.R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od skarżącego I.R. na rzecz wnoszącego skargę kasacyjną Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 397 (trzysta dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 23 października 2008 r. sygn. IV SA/Wa 920/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyniku rozpoznania skargi I.R., uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2007 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] grudnia 2007 r. o odmowie stwierdzenia posiadania przez skarżącego obywatelstwa polskiego.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Zaskarżonemu wyrokowi skarżący zarzucił naruszenie art. 134 § 1 i art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez wydanie rozstrzygnięcia poza granicami danej sprawy oraz niewłaściwe sporządzenie uzasadnienia zaskarżonego wyroku, który nie odnosi się do skargi wniesionej przez skarżącego, lecz do sprawy ze skargi osoby trzeciej zakończonej orzeczeniem wydanym w innym postępowaniu.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną skarżący wniósł o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest uzasadniona.
Wyrok z 23 października 2008 r. został wydany z naruszeniem art. 141 § 4 p.p.s.a. z tego powodu, że jego część uzasadniająca pozostaje w wyraźnej sprzeczności ze sformułowaną przez Sąd I instancji sentencją orzeczenia. Analiza uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazuje, że wszystkie jego konieczne elementy (zwięzłe przedstawienie stanu sprawy, zarzuty podniesione w skardze, stanowiska pozostałych stron, podstawa prawna rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie) dotyczą innej sprawy - sprawy prowadzonej ze skargi R.R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2008 r. (skargę skarżącej R.R. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpoznał wyrokiem z 17 czerwca 2008 r. sygn. IV SA/Wa 750/08). Obie wymienione sprawy odnoszą się do tego samego zagadnienia, to znaczy poddają ocenie legalności rozstrzygnięcie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego. Nie ma jednakże potrzeby szerzej dowodzić, że tego rodzaju związek może być pomocny co najwyżej przy poszukiwaniu faktycznych przyczyn dopuszczenia się przez Sąd zarzucanego uchybienia, nie wpływa natomiast na ocenę jego charakteru oraz skutków, jakie za sobą ono pociąga.
W uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 lutego 2010 r. sygn. II FPS 8/09 przyjęto, że uzasadnienie wyroku zawierające jedynie opis poszczególnych elementów stanu faktycznego, bez wskazania, w jakim zakresie zostały one przyjęte przez sąd i dlaczego, nie spełnia wymogów art. 141 § 4 p.p.s.a. Za tym bardziej sprzeczną z wymienionym przepisem uważać trzeba sytuację, w której w uzasadnieniu wyroku przeprowadzona została rekonstrukcja stanu faktycznego i prawnego zupełnie innej sprawy sądowoadministracyjnej. Nie można bowiem uznać, że uzasadnienie zawierające wszystkie elementy wymagane przez art. 141 § 4 p.p.s.a., ale bazujące na ustaleniach nie dotyczących rozstrzyganej przez Sąd sprawy, z powyższą normą postępowania będzie zgodne. Sporządzenie przez sąd uzasadnienia niepozostającego w faktycznej i prawnej łączności z wydanym rozstrzygnięciem, pozbawiło strony postępowania możliwości skontrolowania toku rozumowania sądu. W takim przypadku stronie odebrane zostało prawo poddania argumentów, którymi się sąd posłużył przy wydawaniu wyroku, krytycznej ocenie, wyrażającej się w możliwości sformułowania przeciwko wadliwemu orzeczeniu skargi kasacyjnej opartej na merytorycznych, a nie tylko formalnych zarzutach.