Sąd pierwszej instancji - uznając, że działanie Prezydenta W. nosi cechy przewlekłości postępowania i przewlekłość ta ma charakter rażącego naruszenia prawa - poddał należytej ocenie czynności podejmowane przez organ, a właściwie brak tych czynności. Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił, że organ nie podejmował czynności zmierzających do podjęcia rozstrzygnięcia w sprawie wniosku skarżącego z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianę decyzji Prezydenta W. z dnia [...] października 2010 r. Podzielić należy stanowisko Sądu pierwszej instancji, że Prezydent W. rażąco naruszył przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego regulujące terminy załatwiania spraw ( art. 35 k.p.a.) jak i nakładające na organ obowiązek informowania stron o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie z podaniem przyczyny zwłoki i wskazaniem nowego terminu załatwienia sprawy ( art. 36 k.p.a.). Zasadnie Sąd pierwszej instancji podkreślił, że akta przedmiotowej sprawy po wydaniu wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 16 października 2014r., sygn. akt II OSK 952/13, zostały przekazane Prezydentowi W. pismem z dnia 22 grudnia 2014r. Trafnie też zwrócił uwagę, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia 7 maja 2015 r. uznało za uzasadnione zażalenie skarżącego i wyznaczyło organowi I instancji dodatkowy 30-dniowy termin do załatwienia sprawy, liczony od dnia doręczenia tego postanowienia. Pomimo to Prezydent W. nie załatwił sprawy w terminie wyznaczonym przez Kolegium. Jedyną czynnością, jaką podjął organ było wezwanie skarżącego pismem z dnia 3 czerwca 2015 r. do uzupełnienia wniosku o wskazanie miejsca wykonania nasadzeń drzew, które to wezwanie skarżący wykonał składając pismo z dnia 16 czerwca 2015 r. Organ pismem z dnia 17 sierpnia 2015 r. ( po dwóch miesiącach) od złożenia powyższego pisma poinformował skarżącego o możliwości zapoznania się z aktami sprawy w terminie 7 dni od daty doręczenia tego zawiadomienia. Podkreślić należy, iż organ pozostawał nadal bezczynny w dacie wniesienia przez P. P. skargi ( pismem z dnia 15 lipca 2016 r.) na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta W. w sprawie zmiany decyzji Prezydenta W. z dnia [...] października 2010 r. Organ wydał decyzję w sprawie z wniosku skarżącego z dnia 22 grudnia 2011r. ( data wpływu do organu - 27 grudnia 2011r.) w dniu [...] lipca 2016r., a zatem po upływie około 19 miesięcy od zwrotu Prezydentowi W. akt po wydaniu wyroku przez NSA i po upływie około 12 miesięcy od terminu wyznaczonego przez Kolegium. W tych okolicznościach sprawy i mając na uwadze - jak zasadnie wskazał Sąd pierwszej instancji - nieskomplikowany charakter sprawy i brak wystąpienia w niniejszej sprawie terminów, o których mowa w art. 35 § 5 k.p.a. nie można inaczej ocenić postępowania organu niż tak jak uczynił to Sąd pierwszej instancji. W przedmiotowej sprawie przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Chybiony jest także zarzut dotyczący naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 141 § 4 w zw. z art. 149 § 1 pkt 3, § 1a i § 2 oraz art. 1[...] § 6 p.p.s.a.
Jak stanowi art. 149 § 2 p.p.s.a. Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6. Sąd pierwszej instancji prawidłowo wskazał, że powyższą grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów oraz podał przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w 2015 r. ( 3.899,78 zł). Grzywna mogła zatem zostać wymierzona do wysokości 38.997,80 zł. Wysokość wymierzonej przez Sąd pierwszej instancji grzywny - 10.000 zł jest adekwatna do okoliczności niniejszej sprawy, długotrwałości postępowania, stopnia winy organu i rażącego naruszenia przez organ art. 35 i art. 36 k.p.a.
Z powyższych względów należy uznać, że zarzuty skargi kasacyjnej nie zasługują na uwzględnienie. Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 ustawy - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 204 pkt 2 p.p.s.a.