Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran Protokolant starszy asystent sędziego Anna Pośpiech-Kłak po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Łd 1309/13 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2014 r., II SA/Łd 1309/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Łodzi oddalił skargę A. P. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] października 2013 r., nr [...], znak: [...], w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
WSA w Łodzi, prawomocnym wyrokiem z dnia 4 lipca 2013 r., w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 535/13, wskutek skargi A. P. uchylił decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Łęczyckiego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...], zezwalającą Wójtowi Gminy Łęczyca na realizację inwestycji drogowej. Z akt sprawy wynika, że w toku postępowania Wojewoda Łódzki dwukrotnie uchylał decyzje organu I instancji - Starosty Łęczyckiego i przekazywał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia (decyzje z [...] maja 2011 r., oraz z [...] lutego 2012 r.). W powyższym wyroku WSA w Łodzi nie podzielił stanowiska organu odwoławczego, że przebieg projektowanej inwestycji i związana z tym ingerencja w prawo własności obywateli, znajduje się poza jakąkolwiek kontrolą organów, zezwalających na jej realizację. Nie przesądzając, że zachodzi konieczność uwzględnienia postulatów skarżącej wywiedziono, że nie zostały one w należyty sposób rozważone w postępowaniu odwoławczym.
Następnie Wojewoda Łódzki, decyzją z dnia [...] października 2013 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej K.p.a.) oraz art. 11g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 687, dalej jako "specustawa drogowa"), ponownie utrzymał w mocy decyzję Starosty Łęczyckiego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...], zezwalającą Wójtowi Gminy Łęczyca na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie nawierzchni drogi gminnej nr [...] o długości 0.917 km, w miejscowości [...], obręb [...], gmina [...]. Organ odwoławczy podzielił stanowisko inwestora wskazując, że zarzuty A. P. są bezzasadne. Wojewoda dodał, że przedłożona przez Wójta Gminy Łęczyca dokumentacja spełnia ustawowe wymogi.
Powyższą decyzję zaskarżyła A. P., wnosząc o jej uchylenie. Zaskarżonej decyzji zarzuciła rażące naruszenie art. 11g specustawy drogowej polegające na utrzymaniu w mocy decyzji Starosty Powiatowego w Łęczycy w sytuacji, w której zachodziły podstawy do jej uchylenia. Zdaniem skarżącej błędny jest pogląd, że organy wydające zezwolenie na realizację inwestycji drogowej nie mają prawa do sprawdzenia poprawności dokumentów załączonych do wniosku, w tym zwłaszcza projektu inwestycji i co za tym idzie dokonanie kontroli prawidłowości i zasadności takiej decyzji.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Łódzki wniósł o jej oddalenie, argumentując jak w treści zaskarżonej decyzji.
W motywach wyroku oddalającego skargę WSA w Łodzi stwierdził, że postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie było przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami. Wniosek o zgodę na realizację inwestycji drogowej odpowiada wymogom, o których mowa w art. 11d ust. 1 specustawy drogowej, stosownie do art. 11i ust. 1 cyt. ustawy projekt budowlany zgodny jest z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623 z późn. zm., dalej uPb), zaś wydana przez organ I instancji decyzja zawiera elementy, przewidziane w art. 11f ust. 1 specustawy drogowej.