Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser (spr.), Sędziowie NSA Zdzisław Kostka, Alicja Plucińska-Filipowicz, Protokolant Mariusz Szufnara, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej U. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 1097/05 w sprawie ze skargi U. B. oraz W. G., A. A., W. A., M. G., W. G. i Z. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie lokalizacji drogi dla inwestycji - rozbudowa drogi krajowej oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z 10 listopada 2005 r. (IV SA/Wa 1097/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z [...] marca 2005 r. w przedmiocie lokalizacji drogi dla inwestycji, która utrzymywała w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z [...] listopada 2004 r. o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej nr 8 na odcinku Radzymin - Wyszków, od km 485+418 do km 504+274, wraz z przebudową urządzeń infrastruktury technicznej.
W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Zdaniem Sądu, z materiału dowodowego sprawy wynika, że postępowanie administracyjne w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi krajowej dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi krajowej nr 8 na odcinku Radzymin
- Wyszków przeprowadzone zostało z zachowaniem wymogów wynikających zarówno z Kodeksu postępowania administracyjnego, jak też ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz, 721 ze zm.).
Sąd podkreślił, że organy administracyjne zapewniły udział w postępowaniu mieszkańcom gmin objętych zamierzoną inwestycją, informując ich w drodze obwieszczeń o wszczęciu postępowania, możliwości składania uwag i zastrzeżeń zarówno na etapie wyboru wariantu przebiegu drogi, jak i w kolejnych etapach postępowania. Dla inwestycji został opracowany raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, który uzyskał wymagane prawem opinie i uzgodnienia.
Sąd zwrócił uwagę, że decyzja Wojewody Mazowieckiego z [...] listopada 2004 r. ustalająca lokalizację tej inwestycji spełniała wszystkie wymogi wynikające z art. 7 ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach
II OSK 294/06 2 przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych. Wybrany wariant przebiegu trasy uznano za optymalny.
Sąd uznał, że zarzuty U. B. (skarżącej) sprowadzają się do zakwestionowania zamiaru wykupu tylko części działki nr [...], a nie całości.
Zagadnienie rozstrzygania o wykupie części, czy też całości nieruchomości zostało uregulowane w art. 13 ust. 3 powołanej ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych. Przepis ten nakłada na Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad obowiązek nabycia, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, pozostałej jej części nienadającej się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa. Nie jest to jednak przedmiotem rozstrzygania w decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi i tym samym nie pozostaje w gestii sądu administracyjnego, na etapie badania decyzji lokalizacyjnej, ocena, czy w przypadku skarżącej inwestor powinien, zgodnie z jej żądaniem, dokonać wykupu całej działki wraz ze znajdującymi się na niej budynkami
Sąd podkreślił, że zarzuty odnoszące się do wynikającego ze sporządzonego raportu negatywnego oddziaływania tej inwestycji na środowisko, w szczególności na działkę skarżącej (wysoka uciążliwość hałasu) dotyczą prognozowanego w raporcie, przyszłego oddziaływania. Mając to na uwadze Inwestor postanowił - zgodnie z żądaniami skarżącej - odsunąć jezdnię nowej drogi S-8 od budynku mieszkalnego, który wraz z pozostawioną działką znajdzie się za ekranami akustycznymi W decyzji lokalizacyjnej zaznaczono ponadto, że działka, ze względu na jej wielkość i dostęp do drogi publicznej, będzie nadawała się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele. Ponadto inwestor tak w raporcie, jak i w decyzji lokalizacyjnej zobowiązany został do monitorowania szkodliwego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia tak na etapie budowy, jak i po jej wykonaniu.