Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant sekretarz sądowy Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. A. i A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 860/12 w sprawie ze skargi D. A. i A. A. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 17 września 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 860/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. A. i A. A. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z [...] marca 2012 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. W uzasadnieniu wyroku podniesiono, że Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z [...] marca 2012 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", utrzymał w mocy decyzję Wojewody Wielkopolskiego z [...] listopada 2010 r., którą stwierdzono w części (co do wymienionych działek) nieważność decyzji Prezydenta Miasta Poznania z [...] kwietnia 2009 r. o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej, dla budowy m.in. wskazanego w orzeczeniu odcinka ulicy [...] w Poznaniu (zwanej dalej "decyzją lokalizacyjną"), a w pozostałej części odmówiono stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Minister wskazał, iż postępowanie w przedmiocie nieważności zostało wszczęte w związku z wnioskiem A. i D. A. Przywołano przesłanki, jakie przesądziły o stwierdzeniu nieważności decyzji lokalizacyjnej w części - dla określonych enumeratywnie działek ewidencyjnych nie sporządzono projektu podziału nieruchomości (działki nienależące do skarżących). Wyjaśniając przyczyny odmówienia stwierdzenia nieważności decyzji lokalizacyjnej w pozostałym zakresie, przywołano następujące uwarunkowania: a) organ prowadzący w I instancji postępowanie w przedmiocie nieważności nie zawęził go wyłącznie do zarzutów stawianych przez strony, lecz z urzędu zbadał cały materiał dowodowy, czego wynikiem było stwierdzenie pewnych nieprawidłowości skutkujących orzeczeniem o nieważności decyzji lokalizacyjnej w części; b) nie było wątpliwości, jakiej kategorii dróg publicznych dotyczy decyzja lokalizacyjna (gminnych i powiatowych) - właściwym w sprawie był Prezydent Miasta Poznania; c) wskazywane przez wnioskodawców przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) nie miały w sprawie zastosowania, gdyż określone kwestie regulowała ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), zwana dalej "ustawą o realizacji dróg"; d) w myśl ustawy o realizacji dróg to inwestor we wniosku decyduje o przebiegu drogi oraz o wielkości terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych, załączając mapy z proponowanym przebiegiem drogi oraz mapami podziału nieruchomości; organ orzekający o lokalizacji może działać tylko w granicach wniosku i nie ma możliwości ingerowania w lokalizację inwestycji a więc i przebieg linii podziału nieruchomości zaproponowany przez wnioskodawcę; zadaniem organu jest jedynie ocena, czy wnioskowane ustalenie lokalizacji drogi nie pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa; e) w rozpoznawanej sprawie, należące do wnioskodawców działki zgodnie z zatwierdzoną decyzją lokalizacyjną dokumentacją znajdują się w liniach rozgraniczających, ponadto na części przejętych działek została zaprojektowana droga serwisowa stanowiąca integralną część drogi, z którą stanowi całość komunikacyjną; f) wskazano, kto opracował dokumentację, jakimi dysponował kwalifikacjami (uprawnienia budowlane) i jakie ustalenia z niej wynikają - jakie były cele przyjętych rozwiązań komunikacyjnych dla należących do wnioskodawców działek nr ew. [...], [...] i [...] (numery przed podziałem w następstwie decyzji lokalizacyjnej).