Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu.
Zarzut naruszenia art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym skarżący wiąże z art. 51 ust. 2c tej ustawy, powołując się na to, że opóźnienie w wydaniu decyzji nastąpiło na skutek choroby pracownika, do którego obowiązków należało opracowanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz, że zatrudnienie nowego pracownika w drodze konkursu wymagało czasu na przeprowadzenie czynności konkursowych, co stanowiło przyczyny opóźnienia niezależne od skarżącego i okres opóźnienia z tych przyczyn nie powinien być wliczany do terminu, o którym mowa w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił, że stanowisko skarżącego nie jest trafne.
Z akt administracyjnych wynika, że w toku postępowania administracyjnego skarżący wykazał, że pracownik Urzędu Gminy, do którego obowiązków należało opracowanie projektu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, był na zwolnieniu lekarskim od 1 stycznia 2011 r. i zmarł 2 czerwca 2011 r., natomiast wniosek inwestora o wydanie decyzji wpłynął do Urzędu 10 czerwca 2011 r. Pierwsza czynność w sprawie, zawiadomienie strony o wszczęciu postępowania, została wykonana dopiero 1 sierpnia 2011 r., po upływie 51 dni od złożenia wniosku o wydanie decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie uwzględniło zażalenie inwestora na niezałatwienie sprawy w terminie postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r. Nie zostało wykazane, że zatrudnienie nowego pracownika nie było możliwe wcześniej przed 1 sierpnia 2011 r. Te okoliczności wskazują, że wydanie decyzji z opóźnieniem nie nastąpiło z przyczyn niezależnych od skarżącego. W żadnym razie nie można przyjąć, że Sąd pierwszej instancji naruszył przepis art. 13 ust. 3 ustawy o pracownikach samorządowych, który określa termin składania dokumentów w postępowaniu konkursowym. Należy podzielić stanowisko Sadu pierwszej instancji, że choroba pracownika nie może zwalniać organu od obowiązku załatwienia sprawy.
Z tych względów zarzut naruszenia art. 151 P.p.s.a. nie jest trafny, ponieważ nie było podstaw do uwzględniania skargi.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 P.p.s.a. oddalił skargę kasacyjną.