Niesporne jest, że w sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzje wydaje w odniesieniu do inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym - wójt, burmistrz albo prezydent miasta (art. 51 ust. 1 pkt 2 Upzp). Z mocy art. 51 ust. 2 Upzp w przypadku niewydania przez właściwy organ decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji, organ wyższego stopnia wymierza temu organowi, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki, tym organem wyższego stopnia jest wojewoda (art. 51 ust. 2a Upzp). Jednocześnie przepis art. 51 ust. 2c Upzp określa, że do terminu, o którym mowa w ust. 2, nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Decyzje o ustaleniu lokalizacji celu publicznego wydaje się po uzgodnieniu z właściwymi organami, wymienionymi w art. 53 ust. 4 Upzp. Wśród tych organów wymieniono "właściwego zarządcę drogi" w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego. Z uwagi na charakter planowanej inwestycji - budowa ścieżki rowerowej", wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wymagało zatem współdziałania z organem, o którym mowa w art. 53 ust. 4 pkt 9 Upzp - właściwym zarządcą drogi. Trafnie sąd I instancji treść przepisu art. 53 ust. 5 Upzp, wedle którego "Uzgodnień, o których mowa w ust. 4, dokonuje się w trybie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że zażalenie przysługuje wyłącznie inwestorowi. W przypadku niezajęcia stanowiska przez organ uzgadniający w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wystąpienia o uzgodnienie - uzgodnienie uważa się za dokonane". Z mocy cyt. przepisu dochodzić może do tzw. milczenia organu współdziałającego, jako formy działania organu administracji publicznej. Innymi słowy, jeśli organ prowadzący postępowanie w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji zwróci się do organu współdziałającego, a ten nie zajmie stanowiska w terminie 2 tygodni, od dnia doręczenia mu wystąpienia o uzgodnienie, należy z mocy cyt. przepisu przyjąć, że uzgodnienie de facto nastąpiło.
Ustalenia sądu I instancji są niewadliwe. Wystąpienie Wójta o uzgodnienie projektu decyzji doręczono PZDW w Rzeszowie w dniu 30 września 2010 r., przeto termin do wydania aktu współdziałania upływał w dniu 14 października 2010 r. Sporządzenie przez pracownika tej jednostki organizacyjnej notatki 8 września 2010 r. na okoliczność domagania się uzupełniającej dokumentacji od Wójta Gminy Radomyśl n/Sanem nie może skutkować "przesunięciem" terminu dla tego organu do wydania decyzji w sprawie. Nie jest uzasadniony wywód Kasatora, jakoby dla zebrania dodatkowych informacji przez organ współdziałający przyjąć należy, że termin dokonania tej czynności zakwalifikować należy w kategorii terminu przewidzianego w przepisach prawa do dokonania określonych czynności lub oznaczał opóźnienie z przyczyn niezależnych od organu prowadzącego postepowanie w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji. Nic nie stoi oczywiście na przeszkodzie, aby organ współdziałający z powołaniem się na art. 106 § 4 K.p.a. prowadził w razie potrzeby postępowanie wyjaśniające. Nie zmienia to jednak faktu, że brak postanowienia zarządcy drogi w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wystąpienia o współdziałanie, przy niekwestionowaniu przez Wójta, że podanie o uzgodnienie doręczono właściwemu podmiotowi, oznacza że 14 września 2010 r. nastąpił skutek, o którym mowa w art. 53 ust. 5 zd. 2 Upzp. Takie prawidłowe ustalenie stanu faktycznego sprawy przyjął zasadnie sąd I instancji, co oznacza, że zarzut naruszenia wskazanych w skardze kasacyjnych przepisów postępowania, nie jest uzasadniony. Art. 53 ust. 5 zd. 2 Upzp w istocie zawiera szczególne rozwiązanie w stosunku do art. 106 § 6 K.p.a., przewidującego, że w przypadku niezajęcia stanowiska w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia żądania zajęcia stanowiska, stosuje się odpowiednio przepisy art. 36-38. W sprawach o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego po bezskutecznym upływie terminu 2 tygodni od dnia przedstawienia żądania podjęcia aktu współdziałania, domniemywa się - zgodnie z art. 53 ust. 5 zd. 2 Upzp, dokonanie uzgodnienia.
W konsekwencji nietrafności zarzutu z art. 174 pkt 2 Ppsa nie jest zasadny zarzut naruszenia przepisu art. 51 ust. 2c Upzp. Do terminu załatwiania sprawy o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie wlicza się, zgodnie z cyt. przepisem, m. in. terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności. Tą czynnością jest m. in. dokonanie uzgodnienia z organem współdziałającym. Rzecz jednak w tym, że przepis art. 53 ust. 5 zd. 2 Upzp, jak to uprzednio wyłuszczono, jednoznacznie przesądza, że w przypadku niezajęcia stanowiska przez organ uzgadniający w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia wystąpienia o uzgodnienie - uzgodnienie uważa się za dokonane. Prawidłowo zatem orzekające w sprawie organy uznały, że Wójt nie uwzględniając faktu "milczącego" dokonania uzgodnienia wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji z uchybieniem maksymalnego, ustawowego terminu, co skutkować musiało naliczeniem kary, sąd wojewódzki zaś nie uchybił wskazanemu przepisowi prawa materialnego.
Z powyższych przyczyn, skargę kasacyjną jako nieusprawiedliwioną należało oddalić na zasadzie art. 184 Ppsa.