Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Despot- Mładanowicz, Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.), Sędzia WSA (del.) Paweł Groński, Protokolant sekretarz sądowy Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 sierpnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 48/17 w sprawie ze skargi K. P., M.J. D., A. K. O. i K. M. C. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...] 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. M.C. na rzecz Miasta [...] kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 16 sierpnia 2017r., sygn. akt IV SA/Po 48/17, oddalił skargę K. P., M. J. D., A. K. O. i K. M. C. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...].
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Uchwałą z [...] lipca 2015 r. nr [...] Rada Miasta [...] uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego "[...]" w [...]. Uchwała została opublikowana (Dz. Urz. Woj. [...] z 2015 r., poz. [...]).
W skardze na powyższą uchwałę K. P., M. J. D., M. A. W. i A. K. O. zarzuciły naruszenie: art. 1 ust 2 pkt 7 i pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778 ze zm., dalej jako u.p.z.p.) poprzez uchwalenie zaskarżonej uchwały w brzmieniu nie uwzględniającym istoty prawa własności oraz nie uwzględniającym wymagań ładu przestrzennego, w szczególności zasady ciągłości działań planistycznych; art. 20 u.p.z.p. poprzez uchwalenie miejscowego planu w takim brzmieniu, jaki narusza ustalenia uchwały Rady Miasta [...] nr [...] z dnia [...] września 2014 r. "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta [...]". W uzasadnieniu skargi podniesiono, że postanowienia zaskarżonej uchwały obejmują między innymi działki stanowiące własność wnioskodawców, oznaczone w ewidencji gruntów jako dz. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], obr. [...]. Działka nr [...] zlokalizowana została na terenie oznaczonym symbolem 1KDWx - tereny dróg wewnętrznych: drogi piesze, działki nr [...], [...], [...], [...] zlokalizowane zostały na terenie oznaczonym symbolem US - tereny sportu i rekreacji, z kolei działka nr [...] zlokalizowana została na terenie oznaczonym symbolem ZP - tereny zieleni urządzonej. Przed wejściem w życie zaskarżonej uchwały nieruchomość nie była objęta ustaleniami innego miejscowego planu. Zgodnie z zapisami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta [...], zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta [...] nr [...] z [...]stycznia 2008 r. była ona położona w podstrefie D1 ([...], [...] [...], [...]) na terenie zabudowy blokowej, wymagającym rehabilitacji, oznaczonym symbolem M1sw - tereny zabudowy średniowysokiej, mieszkaniowej wielorodzinnej, blokowej i kwartałowej z usługami podstawowymi. Natomiast zgodnie z zapisami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta [...], uchwalonego uchwałą Rady Miasta [...] nr [...] z dnia [...] września 2014 r. przedmiotowa nieruchomość położona była na terenie oznaczonym symbolem MW - tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Skarżący nabyli własność nieruchomości oznaczonych jako dz. nr [...], [...] i [...] na skutek ich zwrotu, na podstawie decyzji Starosty [...] z dnia 13 lutego 2012 r., utrzymanej w mocy decyzją Wojewody [...] z dnia [...]września 2012 r., zaś dz. nr [...] i [...] na podstawie decyzji Starosty [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. Przedmiotowe nieruchomości zostały wywłaszczone na podstawie aktu notarialnego z dnia [...] marca 1978 r. rep. A nr [...] pod budowę [...]. W dacie wywłaszczenia były one przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe o dużej intensywności oraz częściowo pod usługi oświaty, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego [...] w [...], uchwalonego uchwałą Prezydium Rady Narodowej miasta [...] nr [...] z dnia [...] marca 1971 r. Z kolei w planie zagospodarowania przestrzennego miasta [...], zatwierdzonym przez Wojewodę [...] w dniu [...] sierpnia 1975 r., stanowiącym integralną część planu zagospodarowania przestrzennego województwa [...] zatwierdzonego uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] nr [...] z dnia [...] października 1977r., przedmiotowe działki znajdowały się na terenie, dla którego funkcją podstawową było mieszkalnictwo, a funkcją uzupełniającą nauka. Wobec powyższego, przeznaczenie przedmiotowych nieruchomości w zaskarżonej uchwale w sposób znaczący różni się od ich przeznaczenia obowiązującego przez długie lata na podstawie szeregu różnych aktów prawa miejscowego. Zaskarżona uchwała w sposób rażący narusza zasadę ciągłości działań planistycznych oraz zasadę proporcjonalności w zakresie korzystania z władztwa planistycznego.