Zaprojektowanie w granicach pasa drogi publicznej - drogi rowerowej w ramach rozbudowy czy przebudowy drogi publicznej mieści się w pojęciu inwestycji drogowej w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant specjalista Agnieszka Gontarz po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej G. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1646/17 w sprawie ze skargi G. W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] kwietnia 2016 r. [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji w zakresie dróg publicznych oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 września 2017 r. sygn. VII SA/Wa 1646/17 oddalił skargę G. W. (dalej skarżąca) na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia polegającego na budowie dwukierunkowej drogi rowerowej w km od 0+161,97 do 6+395,90 w ciągu drogi wojewódzkiej nr [...] na terenie gminy I. (odcinki I.-U., U.-K.), w ramach zadania "Trasy rowerowe w Polsce Wschodniej województwo świętokrzyskie", wydanej w trybie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (wówczas Dz.U. z 2013 r. nr 80 poz.721, dalej specustawa drogowa).
W przedmiotowej sprawie poprzedni wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 października 2016 r. sygn. VII SA/Wa 1308/16, został uchylony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 maja 2017r. sygn. II OSK 203/17, który uwzględnił skargę kasacyjną skarżącej i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
W zaskarżonym wyroku Sąd I instancji kierując się wytycznymi Naczelnego Sądu administracyjnego, co do zakresu kontroli zaskarżonej decyzji uznał, że brak jest podstaw prawnych do uchylenia zaskarżonej decyzji. W szczególności zdaniem Sądu I instancji należy wziąć pod uwagę, że w świetle art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1440; dalej udp) droga to budowla wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiąca całość techniczno-użytkową, przeznaczona do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowana w pasie drogowym, natomiast jezdnia to część drogi przeznaczona do ruchu pojazdów (pkt. 5). Z kolei droga rowerowa według art. 4 pkt 11a udp to droga przeznaczona do ruchu rowerów i pieszych, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem. Wynika z tego, że droga rowerowa, znajdująca się w pasie drogowym drogi publicznej, jest elementem tej drogi, co prowadzi do wniosku, że dobudowanie drogi rowerowej w pasie drogowym istniejącej drogi jest inwestycją dotyczącą istniejącej drogi (stanowi jej przebudowę). Odnosząc się do pozostałych zarzutów skargi należy wyjaśnić, że w świetle art. 11e specustawy drogowej, organ wydający decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nie jest uprawniony do oceny zasadności, celowości zamierzonej inwestycji czy jej przebiegu. Związanie organu właściwego do wydania zezwolenia na realizację inwestycji drogowej wnioskiem inwestora oznacza, że do jego kompetencji należy sprawdzenie zgodności wniosku z wymaganiami ustawy i rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124, dalej rozporządzenie).
Z art. 34 udp ustawy o drogach publicznych wynika, że odległość granicy pasa drogowego od zewnętrznej krawędzi wykopu, nasypu, rowu lub od innych urządzeń technicznych związanych z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzeń związanych z potrzebami zarządzania drogą, powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a dla autostrad i dróg ekspresowych - co najmniej 2 m. Zgodnie natomiast z § 39 powołanego rozporządzenia, jednojezdniowa droga zaliczona do sieci dróg międzynarodowych oraz dwujezdniowa droga klasy GP, G lub Z, bez utwardzonych poboczy, powinny mieć opaski zewnętrzne stanowiące część poboczy przylegających do jezdni. Konstrukcja nawierzchni opaski powinna być taka sama jak jezdni (ust.1). Opaska zewnętrzna powinna mieć szerokość 0,50 m, a w wypadku drogi zaliczonej do sieci dróg międzynarodowych - nie mniej niż 0,70 m. (ust. 2).