Skargi kasacyjne Rady Gminy T. oraz Grupy mieszkańców reprezentowanej przez Stowarzyszenie "[...]" w B. od wyroku WSA w Gdańsku w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy T. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów predestynowanych pod lokalizację siłowni wiatrowych w obrębie geodezyjnym T., w gminie T.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.) del. WSA Ireneusz Dukiel Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Rady Gminy T. oraz Grupy mieszkańców reprezentowanej przez Stowarzyszenie "[...]" w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Gd 31/13 w sprawie ze skargi Wojewody Pomorskiego oraz Grupy mieszkańców reprezentowanej przez Stowarzyszenie "[...]" w B. na uchwałę Rady Gminy T. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów predestynowanych pod lokalizację siłowni wiatrowych w obrębie geodezyjnym T., w gminie T. 1. oddala skargę kasacyjną Gminy T., 2. uchyla pkt 2 zaskarżonego wyroku i w tym zakresie umarza postępowanie sądowe, 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 31/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu skarg Wojewody P. oraz grupy mieszkańców gminy reprezentowanej przez Stowarzyszenie "[...]" w B. na uchwałę Rady Gminy T. z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów predysponowanych pod lokalizację siłowni wiatrowych w obrębie geodezyjnym T., w gminie T. w punkcie pierwszym wyroku stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, zaś w punkcie drugim wyroku oddalił skargę grupy mieszkańców gminy reprezentowanej przez Stowarzyszenie "[...]".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, rozpoznając sprawę, przywołał treść art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.)- dalej u.p.z.p. i stwierdził, iż kontrola sądu administracyjnego w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może dotyczyć celowości czy słuszności dokonywanych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego rozstrzygnięć, lecz ogranicza się do badania zgodności z prawem podejmowanych uchwał, a zwłaszcza przestrzegania zasad planowania oraz określonej ustawą procedury planistycznej.

W pierwszej kolejności rozważając skargę Wojewody, Sąd wyjaśnił, iż wskazanie w art. 28 ust. 1 u.p.z.p. podstawy nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego prowadzi do wniosku, że przepis ten stanowi lex specialis wobec art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Oznacza to, że orzeczenie sądu administracyjnego stwierdzające nieważność uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest wydawane w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przypadku zajścia co najmniej jednej z podstaw nieważności wymienionych w art. 28 ust. 1 u.p.z.p.

Analizując powołany przepis Sąd wywiódł, że zachowanie trybu jest jednym z zasadniczych warunków uznania legalności uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W toku procedury uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego doszło zaś do istotnego naruszenia trybu uchwalania planu na etapie wyłożenia projektu tegoż planu do publicznego wglądu. W niniejszej sprawie rada przy uchwaleniu planu miejscowego w sposób istotny naruszyła przepis art. 16 ust. 1 u.p.z.p. Z dokumentów przedstawionych przez strony i ich oświadczeń wynika, że do publicznego wglądu została wyłożona mapa opisana jako załącznik nr 1 do uchwały, sporządzona w innej nieprzewidzianej treścią art. 16 ust. 1 skali (1:4000), niż mapa zatwierdzona zaskarżoną uchwałą jako rysunek planu (1:2000). Z § 1 ust. 2 planu wynika, że granice obszaru objętego ustaleniami planu, obejmującego tereny położone w części obrębu geodezyjnego T. i C. w gminie T. o powierzchni ok. 167 ha, określono na rysunku planu w skali 1:2000, składającym się z 2 arkuszy o numerach od 1 do 2.

Bezspornym jest, w ocenie Sądu, że pomimo opisania mapy nazywanej przez Radę "rysunkiem poglądowym" jako sporządzonym w skali 1:2000, faktycznie jest to mapa pomniejszona do skali 1:4000. Zawiera on błędną adnotację, że jest w skali 1:2000,a w rzeczywistości jest to mapa pomniejszona do skali 1:4000.

Strona 1/10