Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl ( spr.) Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Tadeusz Geremek Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Gminy J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 października 2006 r. sygn. akt II SA/Gl 452/06 w sprawie ze skargi Wojewody Ś. na uchwałę Rady Gminy J. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków 1. prostuje oczywistą omyłkę pisarską w zaskarżonym wyroku w opisie zaskarżonej uchwały w ten sposób, że skreśla słowa "w J." wpisując w to miejsce słowo "J.", 2. oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 30 października 2006 r., sygn. akt II SA/Gl 452/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził nieważność zaskarżonej przez Wojewodę Ś. uchwały Rady Gminy J. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie regulaminu dostarczania i odprowadzania ścieków.
W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że Rada Gminy J. w dniu [...] podjęła uchwałę nr [...] w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2001, nr 72, poz. 747 ze zm.). W stosunku do tej uchwały Wojewoda Ś. wszczął postępowanie nadzorcze, które umorzył decyzją z dnia [...] ze względu na upływ ustawowego terminu do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego. Następnie pismem z dnia [...] Wojewoda wniósł do sądu administracyjnego skargę na tę uchwałę. Wnosząc o stwierdzenie nieważności uchwały w całości, Wojewoda podniósł zarzut wydania uchwały z naruszeniem art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. W uzasadnieniu podano, że skoro zaskarżona uchwała została podjęta w wykonaniu ustawowego upoważnienia wynikającego z art. 19 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków to jest prawem miejscowym, norma prawna, w oparciu o którą została podjęta, zobowiązuje zaś radę do wyczerpania zakresu wskazanego w art. 19 ust. 2 powołanej wyżej ustawy. Zaskarżoną uchwałą, wbrew brzmieniu art. 19 ust. 2 ustawy, nie określono minimalnego poziomu usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, co przesądza o jej wydaniu z naruszeniem prawa i uzasadnia stwierdzenie jej nieważności w całości. Ponadto Wojewoda podniósł, w § 3 pkt 1 i 2 uchwały dokonano niedopuszczalnej subdelegacji uprawnień Rady, odsyłając zarówno do umów cywilnoprawnych, zawieranych między przedsiębiorstwem a odbiorcą usług w kwestii dotyczącej m. in. ilości wody, odprowadzania ścieków oraz minimalnego ciśnienia utrzymywanego w miejscu przyłączenia, jak również do zezwoleń wydawanych na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, w których mają być określone wskaźniki charakteryzujące poziom usług inne niż te, które są określone w ustawie i pozwoleniu wodnoprawnym. Kwestie te winny być zaś być uregulowane w przedmiotowym regulaminie. W ocenie Wojewody kwestie uregulowane w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zostały powtórzone w postanowieniach Regulaminu (§ 7 ust. 1 powtarzającym zapis art. 7 ustawy, § 4 pkt 1 i 2 oraz § 5 pkt 1 powtarzającym zapis art. 5 ust. 1 i 2 ustawy, § 4 pkt 3 powtarzającym zapis art. 15 ust. 3 ustawy, § 4 pkt 4 powtarzającym zapis art. 15 ust. 1 ustawy, § 11 ust. 1-3 powtarzającym zapis art. 6 ust.2 i 4 ustawy, § 18 powtarzającym zapis art. 6 ust. 3 ustawy., § 22 powtarzającym zapis art. 27 ust 4 i 5 ustawy, § 41 powtarzającym zapis art. 22 pkt 2 ustawy). Praktyka taka, polegającą na wprowadzaniu do przepisów prawa miejscowego postanowień prawa powszechnie obowiązującego, jest niedopuszczalna i narusza prawo. Uchwałą nie może bowiem regulować ponownie tego, co już zostało uregulowane w obowiązującej ustawie. Wojewoda zarzucił również, że regulacja § 33 regulaminu stanowi modyfikację zasad dostępu do informacji publicznej, normowanych ustawą z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), a ponadto zarzucił przekroczenie delegacji ustawowej w § 20 ust. 4 uchwały. Za sprzeczne z prawem uznano także zapisy § 11 ust. 6 i § 12 ust. 4 regulaminu (zgodnie bowiem z art. 6 ust. 2 ustawy, brak jest podstaw do nadawaniu przedsiębiorstwu uprawnienia do sporządzenia wzoru wniosku o zawarcie umowy) oraz postanowienia § 7 ust. 2 i § 38 ust. 2 uchwały (albowiem zakres ustawowo udzielonego gminie upoważnienia nie uprawnię do regulowania kwestii odpowiedzialności stron za niedotrzymanie umowy.