Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miasta N.-T. w przedmiocie zatwierdzenia taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków
Tezy

Artykuł 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. nr 72 poz. 747 ze zm./ nie daje podstaw do zatwierdzania przez radę gminy taryfy opłat w odniesieniu do usług z tego zakresu między przedsiębiorstwami wodno-kanalizacyjnymi z różnych gmin, czy też opłat za ścieki dostarczane z innych gmin.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta N.-T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 grudnia 2004 r., III SA/Kr 474/04 ze skarg Gminy P., Gminy B.-D., Gminy Sz. oraz Wojewody M. na uchwałę Rady Miasta N.-T. z dnia 26 lutego 2004 r., nr 5/XV/04 w przedmiocie zatwierdzenia taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków - oddala skargę kasacyjną, (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargi gmin P., B.-D. i Sz. oraz Wojewody M. i stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta N.-T. z dnia 26 lutego 2004 r. w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków w zakresie w jakim dotyczy ona odbiorców wody i dostawców ścieków spoza terenu Miasta N.-T.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

W dniu 23 czerwca 1998 r. została zawarta umowa o przejęcie ścieków komunalnych z międzygminnego kolektora kanalizacji sanitarnej "Sz., B.-D. i P." do miejskiej kanalizacji i oczyszczalni ścieków w N.-T., eksploatowanej przez Miejskie Zakłady Wodociągów i Kanalizacji w N.-T., której stronami były zarządy gmin Sz., B.-D., P. oraz Miejskie Zakłady Wodociągów i Kanalizacji w N.-T. przy udziale Zarządu Miasta N.-T. Umowa określiła warunki odbioru ścieków komunalnych z gmin Sz., B.-D. i P. oraz zasady rozliczania należności za odebrane ścieki. Uchwałą z dnia 26 lutego 2004 r., w której jako podstawę prawną wskazano art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. nr 72 poz. 747 ze zm.; dalej jako "ustawa wodociągowa"/, Rada Miasta N.-T. zatwierdziła taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków dla dostawców zarówno z terenu Gminy Miasta N.-T., jak i spoza terenu tej Gminy. Gminy P., B.-D. i Sz. oraz Wojewoda M. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na tą uchwałę. Sąd podzielił stanowisko skarżących, iż Rada Miasta N.-T. nie uzyskała kompetencji do zatwierdzania taryfy obowiązującej odbiorów wody i dostawców ścieków z terenu gmin sąsiednich. Sąd wskazał, że umowa z dnia 23 czerwca 1998 r. o przejęcie ścieków komunalnych z międzygminnego kolektora kanalizacji sanitarnej "Sz., B.-D. i P." do miejskiej kanalizacji i oczyszczalni ścieków w N.-T. nie jest porozumieniem komunalnym, w rozumieniu art. 74 w zw. z art. 18 ust. 2 pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym, w związku z czym nie jest to przeniesienie kompetencji publicznoprawnych. Z tego powodu należało wykluczyć dopuszczalność stanowienia przez Radę Miasta N.-T. przepisów, które miałyby obowiązywać poza terytorium tej Gminy. Sąd wskazał także, że art. 24 ustawy wodociągowej upoważnia radę gminy do zatwierdzania taryfy opłat ponoszonych przez osoby, których nieruchomości zostały przyłączone do sieci i posiadają tytuł prawny do korzystania z obiektów, do których ma być dostarczona woda i z których będą odprowadzane ścieki. Przepis ten nie daje natomiast podstaw do regulowania cen płaconych przez komunalnego przedsiębiorcę wodociągowo-kanalizacyjnego za odbiór ścieków przez innego przedsiębiorcę wodociągowo kanalizacyjnego.

W skardze kasacyjnej Rada Miasta N.-T. zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 24 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz art. 3 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach /Dz.U. nr 97 poz. 1050 ze zm./, a także naruszenie przepisów postępowania, poprzez uchybienie art. 147 par. 1 w związku z art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. Rada Miasta N.-T. podniosła, że Sąd pierwszej instancji stwierdzając nieważność uchwały doprowadził do powstania luki w taryfie, gdyż obecnie brak jest stawki np. dla dostawców ścieków spoza Gminy Miasta N.-T. w inny sposób niż kanalizacją. Rada Miasta N.-T. podniosła także, że w myśl obowiązującego prawa cenowego, ceny dzielą się na umowne i pozaumowne. Nawet gdyby przyjąć, że Rada Miasta N.-T. nie miała kompetencji, co do zatwierdzania taryfy dla odprowadzania ścieków spoza Gminy Miasta N.-T., to jej uchwała jako zawierająca ceny pozaumowne, w tym zakresie jest przejawem aprobaty do włączenia takiej taryfy do umowy z dnia 23 czerwca 1998 r. Przepisy prawa administracyjnego nie regulują bowiem, po jakich cenach jedna gmina będzie świadczyła usługi polegające na odbiorze ścieków z innej gminy. W takim razie obowiązują ceny umowne.

Strona 1/4