Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 września 2019 r., sygn. akt II SA/Lu 213/19 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w B. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie opłaty za szczególne korzystanie z wód oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 26 września 2019 r., sygn. II SA/Lu 213/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2019 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w C. (dalej: Spółka) na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w B. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej: Dyrektor Zarządu Zlewni) z [...] lutego 2019 r., nr [...], w przedmiocie opłaty za szczególne korzystanie z wód oddalił skargę.
W skardze kasacyjnej Spółka (dalej: skarżąca kasacyjnie) zaskarżyła w całości wyrok Sądu I instancji.
Zaskarżonej decyzji zarzucam:
I. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
1) art. 268 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm., dalej: Prawo wodne), przez błędną wykładnię i w konsekwencji uznanie, że pobór wód podziemnych z ujęcia wody "[...]" nie podlega zwolnieniu z opłaty zmiennej z tego powodu, że z przedmiotowego ujęcia wody realizowane są dwa równoległe cele poboru wody, co nie mieści się w dyspozycji normy prawnej z art. 268 ust. 2, w sytuacji gdy, zdaniem skarżącej, spełnione zostały wszystkie przesłanki uprawniające do takiego zwolnienia, o czym niżej w uzasadnieniu skargi;
2) art. 268 ust. 1 pkt 1 Prawa wodnego przez niewłaściwe zastosowanie tego przepisu, w sytuacji gdy stan faktyczny niniejszej sprawy nie odpowiadał hipotezie normy prawnej zawartej w tym przepisie, ze względu na spełnienie wszystkich przesłanek uprawniających do zastosowania zwolnienia z art. 268 ust. 2;
3) art. 35 ust. 3 w związku z art. 8 ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm.) przez niewłaściwe zastosowanie i błędne zakwalifikowanie usługi zaopatrzenia w wodę miasta C. i okolicznych miejscowości z wody pochodzącej z odwodnienia kopalni jako usługi wodnej podlegającej przepisom ustawy Prawo wodne, w sytuacji gdy do usługi dystrybucji wody (zaopatrzenia w wodę) pochodzącej z odwodnienia kopalni zastosowanie mają wyłącznie przepisy ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków na mocy art. 8 Prawa wodnego.
II. naruszenie przepisów postępowania mogących mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 133 § 1 w zw. z art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) przez wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawy w oparciu o wadliwe ustalenia stanu faktycznego w zakresie mechanizmu poboru wody z ujęcia wody "[...]" w celu odwodnienia kopalni kredy i przeznaczenia (dystrybucji) wody pochodzącej z odwodnienia kopalni na potrzeby zaopatrzenia okolicznej ludności w wodę;
2) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. przez bezzasadne tolerowanie przez Sąd I instancji naruszenia przez organ przepisów k.p.a., w szczególności art. 7a, art. 81 a, art. 8, art. 9, art. 11 w zw. z art. 14 ust. 2 Prawa wodnego;
3) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a przez bezzasadne tolerowanie przez Sąd I instancji naruszenia przez organ przepisów prawa materialnego w szczególności art. 272 ust.2, art. 268 ust. 1, Prawa wodnego.