Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Rzążewska Sędziowie Sędzia NSA Bożena Walentynowicz Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Protokolant Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 1369/07 w sprawie ze skargi D.B. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz D.B. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D.B. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2007 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] marca 2006 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] kwietnia 2004 r. odmawiającej wydania dokumentu potwierdzającego posiadanie obywatelstwa polskiego przez D.B.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców decyzją z dnia [...] września 2004 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] kwietnia 2004 r., którą odmówiono D.B. wydania dokumentu potwierdzającego posiadanie obywatelstwa polskiego ze względu na przyznanie wnioskodawcy dokumentu podróży, co stanowiło wyraz udzielenia zainteresowanemu uchwałą Rady Państwa nr 5/58 zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego na izraelskie.
Powyższe rozstrzygnięcie były przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2005 r., sygn. II SA/Wa 2302/04 uchylił decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] marca 2006 r. podnosząc, że w rozpoznawanej sprawie nie została spełniona konieczna przesłanka utraty obywatelstwa, tzn. nie zostało wydane przez Radę Państwa indywidualne zezwolenie na zmianę obywatelstwa D.B. Zezwolenia tego rodzaju, zdaniem Sądu, nie mogła stanowić w szczególności generalna uchwała Rady Państwa nr 5/58 z dnia 23 stycznia 1958 r.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. II OSK 1085/05 oddalił skargę kasacyjną od powyższego wyroku uznając, że przywołane orzeczenie pomimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, stanowisko Sądu I instancji, że uchwała Rady Państwa z dnia 23 stycznia 1958 r. w żadnym razie nie mogła stanowić zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego skarżącego nie było trafne, albowiem przedmiotowa uchwała mogła stanowić tego rodzaju zezwolenie, pod warunkiem jednakże, że odnosiła się do oznaczonych osób, których podania były w toku rozpoznawania przez Radę Państwa. To, że w tekście samej uchwały nie zostały wymienione konkretne osoby z imienia i nazwiska nie oznaczało, iż uchwała nie miała charakteru indywidualnego i konkretnego, jeżeli okazałoby się, że krąg osób był jednoznacznie określony wnioskiem Prezesa Rady Ministrów. Naczelny Sąd Administracyjny mając na uwadze powyższe względy stwierdził, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy wyjaśnienia wymaga, czy podanie D.B. dotyczące zezwolenia na zmianę obywatelstwa zostało Radzie Państwa przedstawione oraz, czy Rada Państwa podejmując uchwałę w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa objęła tym zezwoleniem także osobę skarżącego.