Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Protokolant Krzysztof Tkacz po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. D., E. D., M. M. i Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2005 r. sygn. akt. IV SA/Wa 178/05 w sprawie ze skargi B. D., E. D., I. D., M. M. i Z. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji autostrady płatnej oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2004 r., znak [...], Minister Infrastruktury utrzymał w mocy decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] kwietnia 2003 r., znak [...], ustalającą lokalizację autostrady płatnej A-1 w środkowej jej części.
W uzasadnieniu Minister Infrastruktury wskazał, że na podstawie udzielonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w dniu 31 grudnia 1999 r. wskazań lokalizacyjnych dla autostrady płatnej A-1 na odcinku Łódź - Gorzyczki, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad pismem z dnia 18 października 2002 r. uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2003 r., wniósł o ustalenie lokalizacji autostrady płatnej A-1 przebiegającej przez teren województwa śląskiego dla odcinka od węzła "Sośnica" w Gliwicach do granicy z Republiką Czeską w Gorzyczkach. Na podstawie tego wniosku zostało wszczęte postępowanie w przedmiocie ustalenia lokalizacji autostrady zakończone decyzją Wojewody Śląskiego z dnia [...] kwietnia 2003 r.
Od decyzji odwołania złożyli: B. D., E. D. oraz M. M.
Skarżący podnieśli zarzut, że w ramach postępowania o ustalenie lokalizacji autostrady, pomimo składanych wniosków, nie udostępniono zainteresowanym mapy obrazującej szczegółowy przebieg autostrady, stanowiącej załącznik do zaskarżonej decyzji. Skarżący zarzucili ponadto organowi I-szej instancji rażące naruszenie prawa, polegające na nieuwzględnieniu przy ustalaniu lokalizacji autostrady potrzeb mieszkańców oraz braku konsultacji planowanej lokalizacji z mieszkańcami oraz nieuwzględnieniu wpływu przyszłej autostrady na środowisko oraz wymogów związanych z ochroną dóbr kultury.
W ocenie Ministra Infrastruktury podniesione zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie. W uzasadnieniu organ podniósł, że strony zostały prawidłowo zawiadomione o wszczęciu postępowania w przedmiocie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady (obwieszczenie z dnia 8 listopada 2002 r.) oraz o wydaniu w dniu 3 kwietnia 2003 r. decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady płatnej (obwieszczenie z dnia 8 kwietnia 2003 r.). Pierwsze obwieszczenie zawierało informację o miejscu, gdzie można zapoznać się z dokumentacją wniosku GDDKiA, jak również o miejscu i terminie składania ewentualnych wniosków i uwag w przedmiotowej sprawie. Z kolei drugie z obwieszczeń było dostępne w urzędach właściwych gmin, w tym w Urzędzie Miasta Żory oraz w prasie lokalnej, stosowanie do przepisów art. 32 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2001 r., nr 62, poz. 627 ze zm.).
Minister Infrastruktury wskazał ponadto, że w toku postępowania administracyjnego Wojewoda Śląski wielokrotnie odpowiadał osobiście lub za pośrednictwem GDDKiA na pisma zainteresowanych osób dotyczące ustalenia lokalizacji autostrady. Tym samym nietrafny jest zarzut braku konsultacji z zainteresowanymi mieszkańcami.
Skargę na powyższą decyzję wnieśli B. D., E. D., I,. D., M. M. oraz Z. S.
Skarżący podnieśli zarzut, że przy ustalaniu lokalizacji autostrady organy nie skorzystały z możliwości ustalenia przebiegu autostrady mniej uciążliwego dla mieszkańców dzielnicy Ż. Według skarżących przesunięcie planowanego przebiegu autostrady o jeden kilometr na zachód pozwoliłoby na ominięcie terenów zurbanizowanych i zmniejszyło ilość budynków przeznaczonych do wyburzenia, na co skarżący zwracali uwagę organowi I instancji w pismach z dnia 26 maja 2002 r., 7 lipca 2002 r. oraz 30 grudnia 2002 r. W ocenie skarżących organ niesłusznie wskazał, że proponowany przez skarżących przebieg autostrady pociągnie za sobą wydłużenie trasy. Zdaniem skarżących, na skutek zmian przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nieaktualny jest również argument organu o wieloletnim rezerwowaniu terenu na potrzeby rozbudowy infrastruktury drogowej w planie zagospodarowania przestrzennego miasta. Skarżący zarzucili ponadto naruszenie przez Wojewodę Śląskiego art. 107 §4 kpa poprzez niezasadne odstąpienie przez organ od uzasadnienia własnej decyzji, naruszenie art. 10 § 1 kpa poprzez uniemożliwienia mieszkańcom wypowiedzenie się co do zgromadzonego materiału oraz naruszenie art. 140 w zw. z art. 138 kpa. poprzez zaniechanie ponownego rozpatrzenia sprawy i ustosunkowanie się w uzasadnieniu jedynie do zarzutów podniesionych w odwołaniach.