Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Borkowska Sędzia NSA Eugeniusz Mzyk ( spr. ) Protokolant Krzysztof Tkacz po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 164/04 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "O." w [...] i C. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji autostrady oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2005 r. sygn. akt IV SA/Wa 164/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi Stowarzyszenia "O." w [...] oraz C. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji autostrady.
W motywach wyroku Sąd Wojewódzki przytoczył przebieg postępowania administracyjnego oraz następujący stan faktyczny i prawny:
W 1995 r. Kierownik Centralnego Urzędu Planowania wydał wskazania lokalizacyjne na budowę autostrady Gdańsk - Toruń - Łódź (Tuszyn). Wojewoda [...] decyzją z dnia 31 grudnia 1998 r., uwzględniając wniosek Prezes Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, ustalił lokalizację autostrady A-1 na obszarze województwa [...]. Decyzja Wojewody [...], w wyniku wniesionych odwołań, została zmieniona decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 9 listopada 1999 r. Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 listopada 2000 r., sygn. akt. IV SA 2250/99, uchylono w/w decyzje organów I i II instancji zaś sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy i po zmodyfikowaniu wniosku dla odcinków [...] Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] ustalił lokalizację autostrady na w/w odcinkach. Od powyższej decyzji odwołania wniosły organizacje ekologiczne dopuszczone do udziału w tym postępowaniu: Stowarzyszenie "O. R. E.", Stowarzyszenie "O." oraz C. K., B. M., Z. M. i J. W. Minister Infrastruktury zaskarżoną decyzją z dnia [...] [...], nie uwzględnił odwołania Stowarzyszenia "O." oraz C. K. i utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...].
W ocenie Sądu Wojewódzkiego skargi Stowarzyszenia "O." oraz C. K., wniesione na w/w decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nie są uzasadnione, gdyż zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem. Wbrew twierdzeniom skarżących nie doszło do naruszenia art. 73 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska. Aczkolwiek powołany przepis zabrania budowy lub rozbudowy obiektów wpływających szkodliwie na środowisko na obszarach, które wymagają szczególnej ochrony jak m. in. parki krajobrazowe, jednakże przepis ten kładzie akcent na zakaz dotyczący budowy i rozbudowy, czyli koncentruje się na końcowym etapie inwestycji a nie na etapie ustalania przebiegu planowanej autostrady a poza tym szkodliwy wpływ na środowisko może być odnoszony tylko do obiektów, które w sposób rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny, mogą szkodliwie wpływać na środowisko. Nie można pominąć, jak dalej wywodził Sąd Wojewódzki, że Wojewoda [...], wydając pozytywne rozstrzygnięcie w kwestii lokalizacji inwestycji, obwarował je jednocześnie wprowadzeniem bardzo obszernych warunków wynikających z potrzeby ochrony środowiska, a w tym m. in. nakaz zachowania istniejących walorów krajobrazowych, zminimalizowanie przekształceń terenu, wprowadzenie odpowiednich zabezpieczeń akustycznych, przeciwdziałanie emisji zanieczyszczeń itp. Dopiero więc etap postępowania o udzielenie pozwolenia na budowę przesądzi o tym, czy planowana inwestycja będzie mogła być realizowana, zaś obecnie formułowane zarzuty są przedwczesne. Jednocześnie, jak to przyjął Sąd Wojewódzki, nieruchomość C. K. nie znajduje się w strefie ponadnormatywnego oddziaływania omawianej inwestycji. Wszystkie te względy, zdaniem Sądu Wojewódzkiego, uzasadniają oddalenie wniesionych skarg.