Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.), Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz, Sędzia WSA (del.) Kazimierz Bandarzewski, Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska, po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Bd 92/18 w sprawie ze skargi B. G. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcie mandatu radnego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r., II SA/Bd 92/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę B. G. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] listopada 2017 r. Wojewoda [...] na podstawie art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, dalej powoływana jako u.s.g.) w zw. z art. 383 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 15) oraz art. 159 § 1 pkt 9 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2062) stwierdził wygaśnięcie mandatu radnej Rady Gminy I. B. B. w związku z pełnieniem przez nią jednocześnie funkcji ławnika w Wydziale Pracy Sądu Rejonowego w I.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia zastępczego Wojewoda wskazał, że wniosek o sprawdzenie, czy radna naruszyła ustawowy zakaz łączenia mandatu radnego z funkcją ławnika Sądu Rejonowego w I. złożył Wójt Gminy I.
Organ ustalił, że uchwałą nr [...] Rady Gminy I. z dnia [...] października 2011 r. w sprawie wyboru ławników do Wydziału Pracy Sądu Rejonowego w I. na kadencję 2012-2015 B. G. została wybrana na ławnika. Następnie w wyborach do Rady Gminy I., które odbyły się 16 listopada 2014 r. uzyskała mandat radnego. Wojewoda wskazał, że radna złożyła ślubowanie na sesji w dniu 28 listopada 2014 r., zgodnie zatem z art. 383 § 5 i 6 Kodeksu wyborczego powinna zrzec się tej funkcji w ciągu trzech miesięcy od dnia złożenia ślubowania, czyli do dnia 28 lutego 2015 r., czego nie uczyniła. W związku z powyższym Wojewoda pismem z 6 kwietnia 2017 r. poinformował Przewodniczącego Rady Gminy o spoczywającym na Radzie obowiązku podjęcia uchwały w przedmiocie wygaśnięcie mandatu radnej, zobowiązując Radę Gminy do zajęcia stanowiska w tej sprawie w terminie 30 dni. Sprawa wygaszenia mandatu radnej była przedmiotem sesji Rady Gminy w dniu 5 czerwca 2017 r., ale radni nie podjęli stosownej uchwały. Wojewoda [...] pismem z 11 września 2017 r. wezwał Radę Gminy do podjęcia uchwały w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnej. W związku z tym, że Rada nie wydała stosownej uchwały, Wojewoda wydał zarządzenie zastępcze w tej sprawie.
Skargę na powyższe zarządzenie zastępcze wniosła B. B., zarzucając organowi nadzoru naruszenie art. 98a ust. 2 u.s.g. poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie w przedmiotowej sprawie i wydanie przez organ zarządzenia zastępczego, podczas gdy nie zaistniała przesłanka określona w art. 383 ust. 1 pkt 5 Kodeksu wyborczego uzasadniająca wygaszenie mandatu radnego, art. 383 § 1 pkt 5 Kodeksu wyborczego poprzez jego niewłaściwą wykładnię, a tym samym jego nieuzasadnione zastosowanie w przedmiotowej sprawie, art. 383 § 3 Kodeksu wyborczego poprzez jego niezastosowanie, art. 7, art. 77, art. 79 i art. 80 K.p.a., poprzez pominięcie dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia, niewyjaśnienie wszystkich istotnych elementu stanu faktycznego i przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów.