Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski Sędziowie sędzia NSA Zofia Flasińska /spr./ sędzia NSA Bożena Walentynowicz Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2008 r., sygn. akt IV SA/Wa 2370/07 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 11 lutego 2008 r. (sygn. akt IV SA/Wa 2370/07) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2007 r., utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] grudnia 2006 r. o odmowie stwierdzenia posiadania przez skarżącego obywatelstwa polskiego.

Sąd I instancji stwierdził, iż kwestia posiadania obywatelstwa polskiego przez skarżącego powinna być oceniana w świetle przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. R. P. nr 7, poz. 44 ze zm.), gdyż zdarzenia, z którymi wiązały się określone skutki prawne w zakresie obywatelstwa M. P. nastąpiły w okresie obowiązywania przepisów tej ustawy. Zgodnie z art. 4 pkt 1 tej ustawy obywatelstwo polskie nabywa się przez urodzenie, natomiast stosownie do art. 5 ustawy przez urodzenie dzieci ślubne nabywają obywatelstwo ojca. Sąd podał, iż z ustalonego przez organy administracji stanu faktycznego wynika, że w [...] 1937 r. rodzice skarżącego I. P. i E. G. zawarli związek małżeński. Skarżący urodził się na terenie późniejszego Państwa Izrael w miejscowości P. T. w [...] 1943 r. Zdaniem Sądu, w przedmiotowej sprawie istotne było więc ustalenie, czy w dniu urodzenia wnioskodawcy jego ojciec był obywatelem polskim.

Sąd I instancji wskazał, iż z oświadczenia skarżącego wynika, że jego ojciec I. P. urodził się w [...] 1912 r. w W., skąd wyjechał w 1933 r. na pobyt stały do Izraela, uzyskując w [...] 1948 r. obywatelstwo izraelskie. Według jego wiedzy ojciec nie służył w armii izraelskiej ani w wojsku polskim, nie uzyskał zwolnienia z powszechnego obowiązku wojskowego, a w Izraelu nie piastował żadnej funkcji publicznej. Na poparcie tych faktów skarżący przedstawił następujące dowody: akt ślubu rodziców, zaświadczenie z Wojsk Obrony Izraela o obowiązkowej służbie rezerwowej odbytej przez jego ojca, poświadczenie posiadania obywatelstwa izraelskiego i akt zgonu I. P. oraz swój akt urodzenia i życiorys.

Zdaniem Sądu I instancji, organy orzekające w sprawie zasadnie przyjęły, że żaden w wyżej wskazanych dowodów jednoznacznie nie wskazuje na to, że ojciec skarżącego był obywatelem polskim. Stosownie bowiem do art. 2 pkt 1 i 2 ustawy z 1920 r. prawo obywatelstwa polskiego służy każdej osobie, o ile nie jest obywatelem innego państwa, która jest osiedlona lub urodziła się na obszarze Państwa Polskiego. Z aktu ślubu rodziców skarżącego, zaświadczenia wojskowego, aktu zgonu I. P. i aktu urodzenia skarżącego w ogóle nie wynika, że I. P. miał jakikolwiek związek z Państwem Polskim w postaci osiedlenia lub urodzenia się na jego obszarze. W poświadczeniu posiadania obywatelstwa izraelskiego przez ojca skarżącego wydanego przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Izraela jako jego miejsce urodzenia podano Polskę i datę "[...] 1912". Sąd I instancji podkreślił, że moc dowodowa zagranicznych dokumentów urzędowych nie została uregulowana w k. p. a. W związku z tym należy przyjąć, że dokumenty te podlegają w pełni swobodnej ocenie dowodów dokonywanej przez organ orzekający, chyba że inaczej stanowią przepisy szczególne lub umowy międzynarodowe ("Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz.", B. Adamiak, J. Borkowski, Wydawnictwo C. H. Beck, 7 wydanie, Warszawa 2005 r., s. 399). Sąd stwierdził, że w związku z powyższym organ orzekający słusznie zauważył, że już samo zestawienie informacji zawartych w tym zaświadczeniu budzi wątpliwości co do wartości dowodowej tego dokumentu, ponieważ w [...] 1912 r. nie istniało Państwo Polskie.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji