Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak ( spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant Renata Sapieha po rozpoznaniu w dniu 2 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlk. z dnia 20 lutego 2008 r. sygn. akt II SA/Go 836/07 w sprawie ze skargi Wojewody L. na uchwałę Rady Miejskiej w S. K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie powołania zastępcy kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w S. K. oddala skargę kasacyjną.
Uchwałą nr [...] z dnia [...]r. Rada Miejska w S. , działając na podstawie przepisu art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688) z dniem [...]r. powołała T. A. na zastępcę kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w S. W uzasadnieniu Rada wskazała, że w związku z przejściem na emeryturę J. D. - dotychczasowego zastępcy kierownika USC, zachodziła konieczność powołania nowego zastępcy.
Uchwałę zaskarżył Wojewoda L., powołując się na przepis art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 3 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) domagając się stwierdzenia jej nieważności. Zarzucał jej istotne naruszenie prawa:
§ [...] zarządzenia Nr [...] Burmistrza S. z dnia [...] r. w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Urzędowi Miejskiemu w S. .w związku z pkt [...] załącznika Nr [...] do ww. zarządzenia, a tym samym również naruszenie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.);
art. 3a ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, wyrokiem z 20 lutego 2008 r. sygn. akt II SA/Go 836/07, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wojewody L. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z [...] r. nr [...], w przedmiocie powołania zastępcy kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w S. , stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w całości. W uzasadnieniu Sąd wywodził, że istota sporu sprowadza się w zasadzie do rozstrzygnięcia czy prawnie dopuszczalne jest powierzenie mocą uchwały rady gminy podjętej na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688), samej tylko funkcji zastępcy kierownika Urzędu Stanu Cywilnego, bez "obsadzenia" tego powierzenia (powołania) w regulacjach jakie ustanawia dla stanowiska zastępcy kierownika Urzędu Stanu Cywilnego ustawa o pracownikach samorządowych i przepisy wykonawcze do niej. Sąd wywodził, że zgodnie z art. 5a ust. 1 powołanej ustawy - Prawo o aktach stanu cywilnego, urzędy stanu cywilnego wchodzą w skład urzędu gminy. Zgodnie z art. 6 ust.1 tej ustawy czynności z zakresu rejestracji stanu cywilnego dokonuje kierownik urzędu stanu cywilnego lub jego zastępca (zastępcy). W myśl ust. 2 kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest wójt lub burmistrz (prezydent), jednakże stosownie do ust. 3 rada gminy może powołać innego kierownika urzędu stanu cywilnego i jego zastępcę (zastępców). Wskazany ust. 3 art. 6 ustawy zawiera tym samym uprawnienie dla rady gminy do podjęcia uchwały w przedmiocie powołania innego niż burmistrz kierownika urzędu stanu cywilnego i jego zastępcy. Sama uchwała nie jest wystarczająca do powierzenia czynności z zakresu rejestracji stanu cywilnego, dokonywanych przez kierownika urzędu stanu cywilnego bądź jego zastępcę, osobie powołanej do pełnienia tej funkcji. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 19 stycznia 2000 r. (I PKN 480/99, OSNP 2001, nr 10, poz. 349), użyte w art. 6 ust. 3 ustawy określenie "powołuje", oznacza jedynie kompetencję do powierzenia stanowiska, funkcji. Oznacza to w konsekwencji, że uchwała rady gminy w tym zakresie stanowi jedynie akceptację i przyzwolenie na przekazanie funkcji innej osobie, niż osoba powołana do jej pełnienia na mocy ustawy. Takie rozumienie określonej w art. 6 ust. 3 ustawy - Prawo o aktach stanu cywilnego, kompetencji rady gminy wynika z uwzględnienia przy jego wykładni przepisów ustawy o pracownikach samorządowych. Skoro bowiem USC jest częścią urzędu gminy, przepis art. 6 wskazanej ustawy nie może być wykładany w oderwaniu od ustawy o pracownikach samorządowych, określającej ich status prawny, w tym podstawy zatrudnienia oraz organy właściwe do dokonywania czynności w zakresie nawiązania stosunku pracy, stanowiącego podstawę przekazania zadań wykonywanych na stanowisku urzędniczym. Stanowisko zaprezentowane w wyroku Sądu Najwyższego, w którym odszedł on od dotychczasowej wykładni przepisu art. 6 ustawy - Prawo o aktach stanu cywilnego, zaprezentowanej w wyroku z dnia 13 października 1995 r. - II URN 44/95, zostało zaakceptowane w orzecznictwie sądów administracyjnych,