Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki /spr./ Jerzy Solarski Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. , A. B., W. M., S. W., J. K. M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2462/05 w sprawie ze skargi M. B., M. M., A. B. , W. M. , A. L., S. W. i J. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi ekspresowej oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 listopada 2006 sygn. akt IV SA/Wa 2462/05 oddalił skargi A. B., W. M. , A. L., S. W., J. K., M. B. oraz M. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] ([...]), utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...] ([...]), którą Wojewoda Lubelski ustalił na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad lokalizację drogi ekspresowej [...] na terenie gminy K., na odcinku od granicy z gminą J. do włączenia do istniejącej drogi krajowej Nr [...] w obrębie geodezyjnym T., na długości 7,197 km.
Jak wynika z akt sprawy, M. B. w skardze do sądu administracyjnego, podobnie jak w odwołaniu wyraziła pogląd, iż zlokalizowanie tej inwestycji zbyt blisko miasta L. jest nieperspektywiczne. Powołała się na podnoszony przez nią w odwołaniu negatywny wpływ tej drogi na środowisko i sąsiednie nieruchomości oraz zniszczenie lasów, jakie spowoduje jej realizacja wg przyjętego wariantu, zamiast wariantu wynikającego z uprzednio obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy. Uznała także, iż o wszczęciu tego postępowania lokalizacyjnego i możliwości wniesienia protestów winna być poinformowana indywidualnie, jest bowiem właścicielką działek obkutych inwestycją. Podkreśliła również, iż przyjęty przebieg przedmiotowej drogi poprzez gminę K. sprzeczny jest z uchwałą Rady Gminy K. z dnia [...] nr [...].
A. L. w swej skardze indywidualnej podniósł, iż w jego przekonaniu nie odpowiada faktom stwierdzenie Ministra Infrastruktury, że przebieg drogi powiatowej nr [...] nie będzie zmieniany w ramach realizacji drogi [...] na odcinku gminy K. Analiza projektu inwestycji oraz odpowiedź GDDKiA z dnia 23 września 2005 r. wskazuje bowiem, że zmiana przebiegu tej drogi nastąpi. W efekcie zajęte zostanie 13 m z jego działki o nr [...], a droga powiatowa nr [...] będzie przebiegała w odległości 6 m od krawędzi jego budynku mieszkalnego. Wniósł o przesunięcie jej przebiegu na odległość 20 m od tego budynku, której to możliwości nie wykluczył inwestor, ale niczego, jak podkreślił skarżący, w tym kierunku dotychczas nie zrobił.
Pełnomocnik A. L. i pozostałych skarżących zarzucił organowi odwoławczemu przewlekłość postępowania, poprzez przekroczenie ustawowo zakreślonego terminu 14 dni na wydanie rozstrzygnięcia. W przekonaniu pełnomocnika Minister nie odniósł się do wszystkich zarzutów zawartych w odwołaniach. Nadto pełnomocnik powtórzył zarzuty zawarte w odwołaniu, które wniósł w imieniu M. M. Zarzucił mianowicie Wojewodzie wydanie owej decyzji lokalizacyjnej z przekroczeniem 3-miesięcznego terminu wynikającego z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., przy zaniechaniu wymogów wynikających z art. 36 K.p.a., przez co strony pozbawiono możliwości skorzystania z art. 37 K.p.a. Zarzucił także naruszenie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. przez wydanie decyzji po upływie 13, a nie 14 dni od wystąpienia do Wójta o wydanie opinii o wniosku inwestora, kiedy to dopiero milczenie wójta można uznać za brak zastrzeżeń do wniosku. W jego ocenie doszło także do naruszenia art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. poprzez niedołączenie przez inwestora do wniosku z dnia 25 maja 2005 r. wymaganej, aktualnej opinii wójta oraz nieuwzględnienie tego uchybienia przy wydawaniu decyzji. Zdaniem pełnomocnika skarżących naruszono także art. 42 ust. 2 cyt. ustawy. W postępowaniu tym wykorzystana została bowiem dokumentacja zgromadzona w postępowaniu o udzielenie wskazań lokalizacyjnych, mimo iż zaniechano umorzenia tego postępowania. Postępowanie to zostało w jego ocenie wszczęte przed wejściem w życie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., skoro wstępne czynności (ustalenie wariantów przebiegu lokalizacji inwestycji) dokonano w 2001 r. Pełnomocnik skarżących zarzucił także organowi odwoławczemu zastosowanie swobodnej i dowolnej wykładni prawa, poprzez zamienne stosowanie przepisów K.p.a. i ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. Pełnomocnik ponownie zaznaczył, że opinia wójta załączona do wniosku przez inwestora jest nieprawidłowa i nie może stanowić poprawnego załącznika tego wniosku. Nie odnosi się ona bowiem do materiału opiniotwórczego zgromadzonego w niniejszej sprawie. Pierwotnie sporządzona opinia opierała się na krańcowo innych podstawach. Stąd wniosek ten w myśl art. 64 ust. 2 K.p.a. powinien zostać pozostawiony bez rozpoznania.