Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. NSA Małgorzata Dałkowska-Szary ( spr. ) Protokolant Kamil Strzępek po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej C. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1814/08 w sprawie ze skargi C. G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 stycznia 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1814/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę C. G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy:
Wnioskodawczyni urodziła się jako C. U., córka M. J. i R. z domu S. w dniu [...] kwietnia 1939r. w H. W dniu 15 maja 1948r. nabyła obywatelstwo izraelskie, a obecnie legitymuje się paszportem izraelskim wydanym na nazwisko C. G. W trakcie postępowania ustalono, iż ojciec wnioskodawczyni M. U. urodził się w dniu [...] stycznia 1910 r. w miejscowości W. N., jako syn S. J. i S. Jak wynika z wyciągu rejestru ludności, wydanego przez MSW Państwa Izrael, ojciec wnioskodawczyni dnia 13 maja 1935 r. zarejestrowany został jako imigrant stały w Palestynie. Z kolei obywatelstwo izraelskie M. U. nabył z dniem 15 maja 1948r., po urodzeniu się córki, a zatem M.U. posiadał nadal obywatelstwo polskie w dacie narodzin wnioskodawczyni. W związku z powyższym Minister stwierdził, że C. G. nabyła poprzez urodzenie obywatelstwo polskie na podstawie art. 4 pkt 1 w związku z art. 5 ustawy z dnia 20 stycznia 1920r. o obywatelstwie Państwa Polskiego ( Dz. U. Nr 7, poz. 44 z późn. zm.). Organ ustalił dalej, że M. U. w dniu 29 października 1950 r. wstąpił, jako obywatel Izraela, do obowiązkowej służby rezerwowej w izraelskiej armii, w związku z czym utracił on obywatelstwo polskie z dniem wstąpienia do wojska izraelskiego, ponieważ tym samym spełnił jedną z przesłanek utraty obywatelstwa polskiego wymienioną w art. 11 pkt 2 cyt ustawy o obywatelstwie Państwa Polskiego. Powołując się na przepis art. 13 ustawy z dnia 20 stycznia 1920r. o obywatelstwie Państwa Polskiego - organ wskazał, że w dacie utraty obywatelstwa polskiego przez ojca wnioskodawczyni, obywatelstwo polskie utraciła także jego małoletnia wówczas córka C. G.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę podzielił stanowisko Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji i stwierdził, że ojciec skarżącej został objęty obowiązkiem wojskowym w armii izraelskiej, gdyż należał do sił rezerwowych w latach 1950-1959 r., a zgodnie z ustawą z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz.U. Nr 25, poz. 220) obowiązującą w Państwie Polskim w dacie przeniesienia ojca skarżącej do służby w rezerwie, obowiązek odbycia służby wojskowej obejmował nie tylko zasadniczą służbę wojskową, ale także służbę wojskową w rezerwie. Tym samym ojciec skarżącej M. U. utracił obywatelstwo polskie na podstawie art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego w zw. z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym oraz a w konsekwencji obywatelstwo polskie z mocy art. 13 ustawy utraciła również skarżąca C. G., będąca wówczas małoletnią córką M. U.
Na powyższy wyrok skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła C. G., reprezentowana przez pełnomocnika. Wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i oraz zaskarżonych decyzji organów obu instancji i zasądzenie kosztów postępowania.