Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka Sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.D. i A.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt II SAB/Kr 204/15 w sprawie ze skargi M.D. i A.D. na przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza DT postępowania znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. akt II SAB/Kr 204/15 oddalił skargę M.D. i A.D. na przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza D.T. postępowania (znak: [...]) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Powyższy wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.
M.D. i A.D wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Burmistrza D.T. postępowania w sprawie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. W uzasadnieniu skargi skarżący wskazali, że dnia 3 lipca 2015 r. wystąpili z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, a organ I instancji kilkakrotnie wzywał skarżących do uzupełnienia wniosku. Wyjaśnili, że każdorazowo odpowiadali na wezwania, ale wniosek o wydanie decyzji Burmistrz D.T. pozostawił bez rozpatrzenia.
Skarżący złożyli zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania do organu nadrzędnego. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. postanowieniem z dnia [...]r., nr [...], uznało jednak zażalenie za nieuzasadnione. Podstawą takiego rozstrzygnięcia było przyjęcie, iż nie zostało sprecyzowane żądanie. Twierdzenie to - zdaniem skarżących - jest bezpodstawne ponieważ ostatecznie doprecyzowali przyszłe przeznaczenie budynku na cele biurowe. Zdaniem organu administracji niedopuszczalne było określenie przeznaczenia budynku na cele biurowe, skoro organ nadzoru budowlanego prowadzi postępowanie w sprawie budynku gospodarczego. Oznaczałoby to, że wniosek powinien dotyczyć budynku gospodarczego. Skarżący wskazali, że Burmistrz D.T. decyzją z dnia [...] r. odmówił wydania decyzji o warunkach zabudowy właśnie dla budynku gospodarczego. Sprawa nie została prawomocnie zakończona. Skarżący nie mogli zatem ponownie wystąpić z takim samym wnioskiem. Prowadzenie przez organ nadzoru budowlanego postępowania legalizacyjnego budynku, określonego na tym etapie jako gospodarczego, nie przesądza ostatecznie o docelowym przeznaczeniu budynku. Przede wszystkim jednak nie uniemożliwia dokonania zmiany jego przeznaczenia w trakcie procedury legalizacyjnej. Ostatecznie kwestia ta byłaby rozstrzygnięta na etapie rozpatrywania wniosku o wydanie pozwolenia na jego użytkowanie.
W ocenie skarżących organ I instancji nie dołożył należytej staranności dla dokładnego wyjaśnieniu stanu faktycznego, nie uwzględnił specyfiki postępowania o wydanie warunków zabudowy nie dla obiektu projektowanego, lecz już istniejącego, a dla wyjaśnienia domniemanych wątpliwości mógł np. przeprowadzić oględziny na działce, czego jednak zaniechał i procedował jak w przypadku budynku projektowanego. Skarżący podkreślili, że ich wniosek był kompletny i jednoznacznie określał przeznaczenie budynku na l etapie procedury legalizacyjnej. W ocenie skarżących organ administracji, w celu uniknięcia rozpatrzenia sprawy i wydania decyzji merytorycznej, kończącej postępowanie, stworzył pozory dla sformułowania tezy o tym, że wniosek nie był kompletny i nie wyjaśniał przedmiotu postępowania, pozostawiając wniosek bez rozpoznania. Oznacza to, że organ samorządowy nie wydając decyzji w ustawowym terminie, w sposób rażący naruszył przepisy art. 35 k.p.a. Brak było przesłanek do pozostawienia wniosku bez rozpoznania.