skargę Andrzeja W. na decyzję Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy.
Tezy

1. W sprawach indywidualnych stosunków pracy związki zawodowe reprezentują tylko interesy swoich członków. Obrony wobec pracodawcy praw i interesów pracowników nie zrzeszonych związki zawodowe mogą się podjąć tylko na wniosek pracownika /art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz.U. nr 55 poz. 234/.

2. Ochrona obejmująca radnych /art. 25 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie obejmuje delegatów do sejmiku samorządowego nie będących radnymi.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Andrzeja W. na decyzję Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1994 r. w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy.

Uzasadnienie strona 1/3

Andrzej W. został zatrudniony od 19 marca 1992 r. w Urzędzie Wojewódzkim w (...) na podstawie aktu mianowania na stanowisku dyrektora Wydziału Rozwoju Gospodarczego.

Zarządzeniem Wojewody z dnia 21 kwietnia 1994 r. nr 37/94 został wprowadzony nowy statut Urzędu Wojewódzkiego w (...), zatwierdzony następnie przez Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów. W wyniku przeprowadzonej reorganizacji uległ likwidacji także wydział, którego pracą kierował Andrzej W. Zadania tego wydziału dotyczące infrastruktury technicznej przejął nowo powstały Wydział Rolnictwa i Infrastruktury Technicznej, a pozostałe zadania przeszły do zakresu działania, również nowo powstałego, Wydziału Gospodarki i Przekształceń Własnościowych. W trakcie tych zmian Andrzejowi W. powierzono obowiązki kierowania pracą tego ostatniego Wydziału, do czasu zatrudnienia nowego dyrektora. Jednocześnie Wojewoda zaproponował Andrzejowi W. objęcie stanowiska zastępcy dyrektora w tym Wydziale, na co nie wyraził on zgody. Wojewoda zwrócił się również do Kierownika Urzędu Rejonowego w W. o rozważenie możliwości zatrudnienia Andrzeja W. w tym Urzędzie. Skutek wystąpienia był negatywny.

W wyniku reorganizacji wypowiedziano stosunek pracy 13 pracownikom Urzędu Wojewódzkiego, zmniejszono również liczbę stanowisk kierowniczych o jedno stanowisko zastępcy dyrektora wydziału.

Wobec powyższego Wojewoda (...) w dniu 30 maja 1994 r. wydał decyzję o rozwiązaniu z Andrzejem W. stosunku pracy z dniem 31 maja 1994 r. w trybie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Od decyzji tej Andrzej W. odwołał się, zarzucając jej naruszenie powyższej ustawy przez pozorność dokonanej reorganizacji oraz zaniechanie wystąpienia o uzyskanie opinii przedstawicielstwa pracowniczego, do czego Wojewoda był zobowiązany z mocy art. 13 ust. 4 ustawy. Ponadto Andrzej W. podniósł, że jest delegatem Rady Miejskiej w W. do Sejmiku Samorządowego Województwa (...) i w związku z tym korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 25 ustawy o samorządzie terytorialnym. Wysuwając powyższe zarzuty, wniósł o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne.

Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów decyzją z dnia 27 lipca 1994 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, potwierdzając wymienione wyżej ustalenia dotyczące reorganizacji Urzędu Wojewódzkiego w (...) i akceptując wynikłe z tego faktu skutki. Wobec zarzutu naruszenia art. 13 ust. 4 cytowanej ustawy Minister stwierdził, że funkcjonujący w Urzędzie Związek Zawodowy NSZZ "Solidarność" w uchwale nr 8 z dnia 16 września 1991 r. wypowiedział się, iż w sprawach rozwiązania stosunku pracy z pracownikami nie zrzeszonymi w Związku nie będzie zajmował stanowiska. Mimo to pismem z dnia 28 czerwca 1994 r. Wojewoda zwrócił się do tego Związku o opinię w sprawie rozwiązania stosunku pracy z odwołującym się. Podano ponadto, że Andrzej W. przestał być radnym z chwilą upływu kadencji Rady i w związku z tym przepisy art. 25 ustawy o samorządzie terytorialnym nie mają zastosowania.

Strona 1/3