Tezy

1. Przepisy ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149 ze zm./ zawierają wystarczające i jednoznaczne wskazówki interpretacyjne pojęcia "stałej opłaty rocznej".

"Stałość" tej opłaty polega bowiem na niezmiennym mechaniźmie jej rocznego naliczania: "(...) równowartość ton ziarna żyta", a nie na identycznej w każdym roku jej wysokości wyrażonej w złotówkach.

2. Określenie "równowartość ton ziarna żyta" jako podstawy wymierzenia opłaty nie można traktować abstrakcyjnie - w oderwaniu od innych przepisów, lecz w ich wzajemnym związku i uwarunkowaniach.

Sentencja

uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/3

Wójt Gminy T. decyzją z dnia 29 czerwca 1993 r. zezwolił Spółce M.C. and C.P. na wyłączenie z produkcji rolniczej 6.990 ha gruntów rolnych. W decyzji tej zwolniono Spółkę z obowiązku uiszczenia należności z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej, bowiem cena nabycia powyższych gruntów była wyższa od wysokości należności oraz ustalił stałą opłatę roczną jako równowartość ceny 174,28 ton ziarna żyta, którą należy uiszczać w złotych przez okres 20 lat w terminie do dnia 31 października każdego roku począwszy od następnego roku kalendarzowego i "według cen żyta obowiązujących w dniu płatności."

Pełnomocnik Spółki (...), powołując się na przepis art. 155 Kpa, złożył w dniu 29 września 1993 r. wniosek do Wójta Gminy o zmianę wydanej przez niego w dniu 28 czerwca 1993 r. decyzji, poprzez skreślenie w pkt III wyrazów "według cen żyta obowiązujących w dniu płatności".

Wójt Gminy przekazał powyższy wniosek Wojewodzie P. "w celu rozpatrzenia".

Wojewoda P. decyzją z dnia 15 listopada 1993 r. umorzył postępowanie w sprawie jako bezprzedmiotowe, powołując się m.in. na przepisy:

- par. 6 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, który stanowi, że "ustalenie wysokości należności w złotych następuje przez pomnożenie ilości ton ziarna żyta przez cenę stosowaną przy wymierzaniu podatku rolnego",

- art. 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/, zgodnie z którym ceny żyta dla wymierzania podatku rolnego są ustalane dla każdego półrocza oddzielnie i ogłaszane w Monitorze Polskim przez Prezesa GUS, z których wyciągnął wniosek, że "ustalenie wysokości opłat stałych w złotych na okres 20 lat według cen żyta z dnia wydania decyzji byłoby zaprzeczeniem ustawowej zasadzie, że wysokość opłat winna stanowić równowartość ton żyta".

Od decyzji Wojewody P. - złożył odwołanie pełnomocnik Spółki wnosząc o jej uchylenie.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej decyzją z dnia 28 lutego 1994 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując jednocześnie, że "wysokość opłat rocznych na okres 20 lat ustala się kwotowo w złotych /stanowi to wartość stałą w każdym roku płatności/ według cen żyta w dniu wydania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji".

W dniu 21 marca 1994 r. Wojewoda P. - wydał decyzję, w której ponownie umorzył postępowanie w sprawie jako bezprzedmiotowe, kwestionując tym jednocześnie decyzję Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 lutego 1994 r. uzasadniając swoje stanowisko argumentami powołanymi wcześniejszą decyzją z dnia 15 listopada 1993 r.

Od decyzji tej ponownie odwołał się pełnomocnik Spółki do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, który decyzją z dnia 14 października 1994 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i orzekł w ten sposób, że zmienił decyzję Wójta Gminy T. z dnia 29 czerwca 1994 r. w części dot. pkt 3, który otrzymał brzmienie: "ustalam stałą opłatę roczną z tytułu użytkowania na cele nierolnicze gruntów wyłączonych z produkcji rolniczej w wysokości odpowiadającej równowartości 174,28 ton żyta to jest w kwocie 265.423.900 zł, którą należy uiszczać przez okres 20 lat w terminie do dnia 31 października każdego roku, począwszy od następnego roku kalendarzowego".

Strona 1/3