uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję poprzedzającą w przedmiocie odmowy powołania na stanowisko komornika sądowego.
Krzysztof D. w dniu 20 czerwca 1995 r. uzyskał tytuł magistra prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Praktykę komorniczą odbywał od dnia 14 lipca 1995 r. w Kancelarii Komornika Sądu Rejonowego w M.
Odbywanie praktyki było połączone z pracę w kancelarii /na pełnym etacie/ od dnia 1 kwietnia 1995 r. Praktykę komorniczą zakończył egzaminem komorniczym zdanym z wynikiem pozytywnym w dniach 17 i 18 listopada 1997 r. przed Komisją Egzaminacyjną dla kandydatów na komorników przy Sądzie Wojewódzkim w W.
Krzysztof D. 20 stycznia 1998 r. wystąpił za pośrednictwem Prezesa Sądu Apelacyjnego w W. do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o powołanie go na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w M.
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia 6 marca 1998 r. odmówił powołania Krzysztofa D. na stanowisko komornika sądowego.
W uzasadnieniu podano, że kandydat na komornika sądowego powinien posiadać kwalifikacje, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji /Dz.U. nr 133 poz. 882/.
Jednym z ustawowych wymogów jest odbycie aplikacji komorniczej będącej nową instytucją. W przepisach przejściowych: art. 100 i art. 101 określono prawa osób, które odbyły lub rozpoczęły praktykę komorniczą w okresie obowiązywania poprzednich przepisów.
I tak osoby, które odbyły praktykę - złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin komorniczy przed dniem wejścia w życie ustawy, mogą - na swój wniosek - zostać powołane przez Ministra Sprawiedliwości na asesorów komorniczych /art. 100/. Z kolei ci, którzy rozpoczęli praktykę komorniczą przed dniem wejścia w życie ustawy mogą kontynuować szkolenie a po jego zakończeniu i zdaniu egzaminu na zasadach określonych w art. 31 ustawy mogę zostać powołani na stanowisko komornika. Dlatego też zdaniem Ministra Krzysztof D., który zdał egzamin komorniczy w listopadzie 1997 r. może być jedynie - na swój wniosek - powołany na stanowisko asesora komorniczego.
Krzysztof D. wystąpił w trybie art. 127 par. 3 Kpa z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, w którym zwrócił uwagę, iż właściwa interpretacja przepisów art. 100 i art. 101 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji prowadzi do wniosku, iż intencję ustawodawcy jest zrównanie dotychczasowej praktyki komorniczej z aplikacją komorniczą i dotyczy to osób mających ukończone wyższe studia prawnicze. Dlatego nie można - jego zdaniem - podzielić interpretacji tych przepisów dokonanej przez Ministra Sprawiedliwości, bowiem według niej, należałoby uznać, że osoby które ukończyły wyższe studia prawnicze, przez dwa lata odbywały praktykę komorniczą, zdały egzamin na komornika, musiałyby teraz ponownie odbywać to samo tylko pod inną nazwą - aplikacji komorniczej.
Nie ma racjonalnego wytłumaczenia by osoby, które obecnie odbywają praktykę komorniczą znajdowały się w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do tych, które zdały egzamin, przed wejściem w życie ustawy. Wymieniona wyżej decyzja została wydana z naruszeniem art. 11 cyt. ustawy z treści którego wynika, że Minister w toku postępowania administracyjnego winien zasięgnąć opinii samorządu komorniczego o zainteresowanym. W tej sprawie takiej nie zasięgnięto opinii.