Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński Sędziowie sędzia WSA Jarosław Wichrowski sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2017 r. sprawy ze skargi R. w G. na zarządzenie Prezydenta Miasta z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie powierzenia pełnienia obowiązków dyrektora szpitala stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia.
Aktem (zarządzeniem) z dnia [...] 2016 r., [...] Prezydent Miasta powierzył P. J. z dniem [...] 2016 r. obowiązki Dyrektora [...] Szpitala [...] z siedzibą w [...].
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na powyższy akt (zarządzenie) wniósł [...] Szpital [...] w [...] zarzucając rażące naruszenie przepisów prawa materialnego tj. wydanie wskazanego zarządzenia bez podstawy prawnej, w tym w szczególności bez umocowania wynikającego z przepisów ustawy z dnia 15.04.2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 618 ze zm.). Skarżący powołał się na treść art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej w zw. z art. 46 ust. 1, wskazując, że zgodnie z § 6 statutu szpitala, w brzmieniu przyjętym uchwałą Rady Miejskiej [...] nr [...] z dnia [...].2012 r., dyrektor szpitala kieruje szpitalem i reprezentuje go na zewnątrz, zaś w świetle art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej kierownik podmiotu leczniczego niebędący przedsiębiorcą jest wybierany po przeprowadzeniu postępowania konkursowego. Skarżący wskazał, że w przepisach omawianej ustawy nie przewidziano powierzenia w innej formie obowiązków kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, aniżeli w drodze powołania na stanowisko kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą. Przywołał przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23.06.2016 r. (sygn. II OSK 1272/16) i WSA w Kielcach z dnia 17.12.2015 r. (sygn. II SA/Ke 974/15), w których wskazywano, że powierzenie obowiązków należy tak samo traktować jak zatrudnienie na stanowisku kierownika oraz że przepisy ustawy o działalności leczniczej nie przewidują możliwości powierzenia pełnienia obowiązków kierownika podmiotu leczniczego zamiast powoływania tego kierownika w trybie art. 49 ustawy. Zwrócono w nich także uwagę na brak możliwości zastosowania art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym stanowiącego jedynie o generalnej kompetencji organu wykonawczego gminy w zakresie zatrudniania i zwalniania kierowników gminnych jednostek organizacyjnych oraz art. 42 § 4 kodeksu pracy dotyczącego możliwość powierzenia pracownikowi innej pracy na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym mający zastosowaniu do już zatrudnionych pracowników. Skarżący zwrócił przy tym uwagę, że przepis art. 42 § 4 kodeksu pracy nie mógł mieć zastosowania w sprawie, gdyż powierzenia dokonuje pracodawca - czyli jednostka organizacyjna w której pracownik jest zatrudniony. Dodał, że pracodawca nie jest uprawniony do wydawania pracownikowi polecenia wykonywania innej pracy, której wykonywanie może zostać powierzone jedynie osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje i których tryb wyboru na określone stanowisko jest uregulowany przepisami szczególnymi, jak to ma miejsce w przypadku podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami. Przepis art. 42 § 4 kodeksu pracy nie stanowi bowiem normy umożliwiającej obejście przepisów powszechnie obowiązującego prawa, określających tryb zatrudniania danej osoby na danym stanowisku lecz normę pozwalającą na skierowanie pracownika do czasowego wykonywania pracy na innym stanowisku, jedynie w granicach obowiązującego prawa.