Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak ( spr.) Protokolant Ewa Majchrzak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 2 grudnia 2009r. sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze Skarbu Państwa ( Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy) na rzecz radcy prawnego U. M. kwotę 292,80 zł ( dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100 ) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Decyzją z dnia [...] r. Wojewoda [...] po zapoznaniu się ze skargą wniesioną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy przez A. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. uchylającą w całości decyzję Burmistrza Miasta [...] z [...] r. nr [...] o wymeldowaniu Z. R. z miejsca pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w [...] i przekazującą sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia, na podstawie art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.)-zwanej dalej "ppsa"- uchylił zaskarżoną decyzję własną i orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał na następujące ustalenia faktyczne i prawne:
Z wnioskiem o wymeldowanie Z. R. z pobytu stałego z w/w nieruchomości wystąpiła A. R. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Burmistrz Miasta [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] orzekł o wymeldowaniu Z. R. z miejsca pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w [...] uzasadniając, że wobec wykonania przez komornika sądowego wyroku eksmisyjnego, lokal ten nie stanowi już centrum życiowego uczestnika posterowania.
Odwołanie od tej decyzji złożył Z. R. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji. Uzasadniając swoje stanowisko odwołujący wskazał, że przed Sądem Rejonowym w [...] toczy się postępowanie z jego skargi na czynność komornika polegającą na wykonaniu eksmisji.
Po rozpatrzeniu odwołania Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r. uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie i przekazał sprawę Burmistrzowi Miasta [...] do ponownego rozpatrzeniu wskazując w uzasadnieniu, że prowadząc postępowanie organ pierwszej instancji naruszył art.7, 9,10§1,14 w zw. Z art.67 i art. art.77§1 kpa.
Rozstrzygnięcie to zaskarżyła A. R. wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Zarzuciła organowi drugiej instancji naruszenie art.15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych poprzez przyjęcie, że opuszczenie lokalu w wyniku wykonania przez komornika sądowego wyroku eksmisyjnego nie stanowi przesłanki uznania, iż nastąpiło trwałe i dobrowolne opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu stałego. oraz art. Wskazała również na naruszenie art. 9, 10 i art.14 kpa, polegające na uznaniu, że organ I instancji winien przesłuchać uczestnika postępowania.
Po zapoznaniu się ze skargą A. R. i ponownym zbadaniu sprawy Wojewoda [...] stwierdził, że przedmiotowa skarga zasługuje na uwzględnienie w trybie art. 54§3 ppsa. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że na mocy art.15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego i nie dopełniła obowiązku wymeldowania. Zdaniem organu zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym opuszczenie miejsca pobytu stałego powinno być rozumiane jako trwałe zaniechanie posiadania lokalu będącego dotychczasowym miejscem stałego pobytu i dobrowolne wyprowadzenie się do innego mieszkania. Opuszczeniem lokalu w rozumieniu cytowanego przepisu jest również wykonanie wyroku eksmisyjnego na mocy prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego.