Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 maja 2012 r. sprawy ze skargi M. G. na niewykonanie przez Dyrektora Izby Celnej w B. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia [...] marca 2011 roku w sprawie sygn. [...] - oddala skargę.-
Skarga została wywiedziona w następującym stanie faktycznym.
Orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] stycznia 2010 r. znak [...] Dyrektor Izby Celnej w B. wymierzył rachmistrzowi celnemu M. G. - starszemu kontrolerowi celnemu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. Szef Służby Celnej orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] października 2010 r. znak [...], wydanym na skutek odwołania M. G. od orzeczenia pierwszoinstancyjnego, utrzymał je w mocy. Na powyższe orzeczenie organu II instancji M. G. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., która została zarejestrowana pod sygnaturą [...]. Wyrokiem z dnia [...] marca 2011 r. uchylono kwestionowane orzeczenie oraz orzeczenie organu I instancji. Wyrok ten jest prawomocny od dnia 3 maja 2011 r. W dniu 3 czerwca 2011 r. wpłynął wraz z aktami sprawy do Szefa Służby Celnej, natomiast do Izby Celnej w B. w dniu [...] czerwca 2011 r.
W dniu 11 kwietnia 2011 r. M. G. wezwał organ, na mocy art. 154 § 1 zw. z art. 152 i 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do wykonania rozstrzygnięcia zawartego w pkt 2 powyższego wyroku w którym stwierdzono, że "zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu w całości", poprzez przywrócenie go do służby. Pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. organ poinformował M. G., że w związku z treścią wyroku WSA w W., przywraca go do służby stałej w Izbie Celnej w B., jako miejsce pełnienia służby wyznaczono: II Referat Grupy Mobilnej w A. w Wydziale Zwalczania Przestępczości, na stanowisku służbowym: młodszy specjalista Służby Cywilnej, stopień służbowy: rachmistrz celny. W związku z tym pismem zainteresowany ponownie wezwał organ do wykonania pkt 2 wyroku, który według niego oznacza, że orzeczona kara dyscyplinarna nie podlega wykonaniu w całości i podał, że z zapisu tego wynika, iż przywrócenie do służby nie może łączyć się z obniżeniem pełnionego stanowiska służbowego (pismo z dnia 9 maja 2011 r.). W odpowiedzi na pismo organ poinformował zainteresowanego, że powierzone mu stanowisko stanowi wykonanie art. 108 ustawy o Służbie Celnej (pismo z dnia 16 czerwca 2011 r.).
Następnie zainteresowany w dniu 21 czerwca 2011 r. złożył skargę do sądu administracyjnego na Dyrektora Izby Celnej w B. zarzucając niewykonanie przedmiotowego wyroku WSA w W. W uzasadnieniu wywiódł, że uchylona tym wyrokiem kara dyscyplinarna wydalenia ze służby faktycznie została zamieniona przez organ na karę przeniesienia na niższe stanowisko. Skarżący wniósł o wyegzekwowanie od organu wykonania wyroku WSA w W., zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych i ukaranie organu karą grzywny na podstawie art. 154 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie na mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. jako niedopuszczalnej, bowiem wniesionej z naruszeniem art. 154 § 1 p.p.s.a., tj. bez uprzedniego wezwania Szefa Służby Celnej, jako właściwego organu do wykonania przedmiotowego wyroku. A ponadto wniesionej z naruszeniem art. 54 § 1 p.p.s.a., bowiem skierowano ją przeciwko Dyrektorowi Izby Celnej w B. czyli przeciwko organowi, który nie uczestniczył w postępowaniu przed WSA w W. oraz z naruszeniem art. 59 p.p.s.a., albowiem właściwym do rozpoznania niniejszej skargi jest WSA w W., bo stroną tego postępowania był Szef Służby Celnej. Kolejnymi pismami procesowymi organ informował Sąd na jakim etapie jest ponownie toczące się postępowanie dyscyplinarne i tak pismem z dnia 3 sierpnia 2011 r. poinformowano, że wyznaczono funkcjonariusza celnego do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego, następnie pismem z dnia 7 października 2011 r. poinformowano, że postępowanie dyscyplinarne zostało zakończone, kolejnym pismem z dnia 22 marca 2012 r. organ poinformował, że w sprawie nie zostało jeszcze wydane orzeczenie dyscyplinarne z uwagi na brak możliwości przesłuchania obwinionego.