Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania czynności dotyczących higieny pasz uchyla zaskarżone postanowienie.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Adamowicz po rozpoznaniu w dniu 14 października 2015 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia 3 lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania czynności dotyczących higieny pasz uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Powiatowy Lekarz Weterynarii postanowieniem z dnia 11 grudnia 2014 r. [...] na podstawie art. 119 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619) nałożył na A.K.-U. grzywnę w wysokości 1 000 zł z uwagi na niezrealizowanie obowiązków wynikających z tytułu wykonawczego z dnia 11 grudnia 2014 r. nr [...].

Postanowienie to doręczono A. K.-U. w dniu 18 grudnia 2014 r.

Pismem z dnia 19 grudnia 2014 r. A. K.-U. wniosła zażalenie na to postanowienie. Zażalenie wpłynęło do organu I instancji w dniu 29 grudnia 2014.

Wojewódzki Lekarz Weterynarii, postanowieniem z dnia 3 lutego 2015 r. nr [...], stwierdził uchybienie terminu do wniesienia zażalenia, wskazując jako podstawę prawną art. 134 i 141 § 2 k.p.a.

Wojewódzki Lekarz Weterynarii ustalił, że wniesione zażalenie wpłynęło do organu odwoławczego w dniu 5 stycznia 2015 r. Doręczenie postanowienia nastąpiło w dniu 18 grudnia 2014 r., a 7-dniowy termin przewidziany na złożenie zażalenia upłynął w dniu 27 grudnia 2014 r.

A. K.-U. wniosła skargę na powyższe postanowienie. Skarżąca wskazała, iż zażalenie wniesiono za pośrednictwem urzędu pocztowego w dniu 23 grudnia 2014 r., termin na wniesienie zażalenia został zatem zachowany.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i wskazując, że zażalenie zostało złożone za pośrednictwem poczty, w dniu 29 grudnia 2014 r., co wynika ze stempla pocztowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku ustalił zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1647 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Uwzględnienie skargi, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., następuje w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub procesowego.

Kontroli Sądu w niniejszej sprawie poddane zostało postanowienie organu II instancji, którym stwierdzono uchybienie terminu do wniesienia zażalenia.

Zgodnie z art. 141 § 2 k.p.a. od postanowienia organu I instancji wnosi się zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie, a gdy postanowienie zostało ogłoszone ustnie od dnia jego ogłoszenia. Zgodnie z art. 134 k.p.a. w związku z art. 144 k.p.a. organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność zażalenia oraz uchybienie terminu do wniesienia zażalenia.

Warunkiem skuteczności czynności procesowej jaką jest wniesienie zażalenia, jest zachowanie ustawowego terminu do jej dokonania. Termin do wniesienia zażalenia ma charakter zawity, co oznacza, że nie może być ani skracany ani przedłużany oraz, że uchybienie tego terminu powoduje bezskuteczność zażalenia, następstwem czego jest ostateczność postanowienia.

W przedmiotowej sprawie bezspornym było, że postanowienie doręczono skarżącej w dniu 18 grudnia 2014 r. Wbrew stanowisku organu, termin do wniesienia zażalenia nie upłynął jednak w dniu 27 grudnia 2014 r. lecz w dniu 29 grudnia 2014 r. Termin 7 dni liczony od dnia 18 grudnia 2014 r. upływał w dniu 25 grudnia 2014 r. Z uwagi na fakt, że jest to dzień ustawowo wolny od pracy termin ten uległ, zgodnie z art. 57 § 4 k.p.a., przesunięciu na najbliższy następny dzień powszedni. Przepis ten stanowi bowiem, że jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni. Dniem tym nie jest jednak sobota 27 grudnia 2014 r., lecz poniedziałek 29 grudnia 2014 r., gdyż zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. I OPS 1/11 sobota jest dniem równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 k.p.a. (uchwała dostępna na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl). Wniesienie odwołania w dniu 29 grudnia 2014 r,. nastąpiłoby zatem w terminie.

Nadto wskazać należy, że organ wbrew treści art. 7 k.p.a. nie wyjaśnił prawidłowo okoliczności związanych z datą nadania przesyłki w urzędzie pocztowym. Skarżąca powoływała się na fakt wysłania zażalenia w dniu 23 grudnia 2014 r. Data stempla pocztowego na kopercie, w której przesłano odwołanie nie był czytelna. Organ przed wydaniem postanowienia nie wyjaśnił dokładnie tej kwestii, poprzestając na informacji uzyskanej ze strony internetowej o przekazaniu przesyłki do doręczenia w dniu 29 grudnia 2014 r. Informacja ta jak wynika z k. 1 akt administracyjnych nie dotyczy jednak daty nadania przesyłki lecz przekazania jej doręczycielowi. Tak ustalona data nadania przesyłki winna budzić wątpliwości organu bowiem była ona tożsama z datą jej doręczenia organowi. Z doświadczenia życiowego wynika, że takie sytuacje należą do wyjątków i praktycznie się nie zdarzają. Natomiast z dołączonej do skargi kserokopii potwierdzenia nadania wynika, że przesyłkę nadano w urzędzie pocztowym w dniu 23 grudnia 2014 r. Wniesienie zażalenia nastąpiło zatem niewątpliwie w terminie przewidzianym w art. 141 § 2 k.p.a.

Mając na uwadze powyższe, Sąd stwierdził, iż zaskarżone postanowienie wydano z naruszeniem art. 134 k.p.a. w związku z art. 144, 141 § 2 i 57 § 4 k.p.a., co skutkowało jego uchyleniem na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.

Strona 1/1