Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu w rejonie ulicy A 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej i graficznej, w zakresie obejmującym karty terenu oznaczone symbolami [...] i [...], 2. zasądza od Rady Miejskiej w Ch. na rzecz skarżącego Wojewody kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 25 lutego 2019 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu w rejonie ulicy A 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej i graficznej, w zakresie obejmującym karty terenu oznaczone symbolami [...] i [...], 2. zasądza od Rady Miejskiej w Ch. na rzecz skarżącego Wojewody kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Rada Miejska w dniu 25 lutego 2019 r. podjęła uchwałę nr IV/58/19 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu w rejonie ulicy U. w C.

Uchwała ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przez Wojewodę w zakresie przepisów dotyczących kart terenów 7 MU i 8 MU wraz z załącznikiem graficznym nr 1 do uchwały stanowiącym rysunek planu w zakresie kart terenów 7 MU i 8 MU.

W skardze zostały podniesione zarzuty naruszenia art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U z 2018 r. poz. 1945 ze zm., dalej u.p.z.p.) poprzez określenie w § 7 uchwały przeznaczenia terenów oznaczonych w zaskarżonym planie symbolami 7 MU oraz 8 MU na cele zabudowy mieszkalno-usługowej wbrew ustaleniom studium uwarunkowań i: kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta, uchwalonego uchwałą nr KLII/485/18 Rady Miejskiej z dnia 12 lutego 2018 r. (dalej studium).

Wojewoda wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zaskarżonym zakresie.

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że zgodnie z art. 20 ust. 1 u.p.z.p. plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych. Ponadto przepis ten wskazuje, że część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały. Ustalenie w planie miejscowym przeznaczenia terenu w sposób odmienny od rozwiązań przyjętych w studium oznacza, że plan taki w zakresie, w jakim jego zapisy odbiegają od treści studium narusza obowiązujący porządek prawny, co należy kwalifikować jako istotne naruszenie zasad sporządzania planu.

Dalej podkreślił Wojewoda, że zgodnie z art. 28 ust. 1 u.p.z.p. istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. W konsekwencji, sprzeczność ustaleń planu i studium stanowi istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego i powinno prowadzić do stwierdzenia nieważności uchwały w całości lub części.

Stosownie zaś do treści art. 15 ust. 1 u.p.z.p. wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium 'oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem. Ponadto, art. 9 ust. 4 u.p.z.p. stanowi, że ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Oznacza to, że określone tereny mogą być przeznaczone pod zabudowę danego rodzaju, jeżeli możliwość taką przewidują zapisy studium.

Strona 1/4