Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G.-B. i M. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 czerwca 2016 r., nr [...] w przedmiocie skargi na bezczynność wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.
Przedmiotem sprawy jest skarga M. B. i M. G. - B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 czerwca 2016 r., nr [...].
Z akt sprawy wynika, że postanowienie to wydane zostało w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Pismem z dnia 23 marca 2015 r. M. B. i M. G. - B. zwrócili się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego z zażaleniem na przewlekłe prowadzenie przez Urząd Gminy postępowania w zakresie egzekucji obowiązku wynikającego z decyzji Burmistrza Gminy z dnia 28 listopada 2013 r., nr [..]. Decyzją tą nakazano W. T. - właścicielowi nieruchomości stanowiącej działkę nr [..] w B., przywrócenie poprzedniego sposobu zagospodarowania nieruchomości tzn. funkcji mieszkalno - gospodarczej i warsztatu i stała się ona ostateczna w dniu 18 grudnia 2013 r.. Mimo ostateczności decyzji zobowiązany nie wykonał obowiązku z niej wynikającego, a organ nie podjął żadnych działań egzekucyjnych w celu jego wykonania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, postanowieniem z dnia 9 lipca 2015 r. nr [..], wydanym na podstawie art. 6 § 1a w zw. z art. 17 § 1, art. 18 oraz art. 23 § 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2015 r., poz. 1619), oddaliło skargę na bezczynność wierzyciela i odmówiło wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy.
Uzasadniając zajęte stanowisko Kolegium stwierdziło na wstępie, że skarżący M. B. i M. G.-B. są osobami uprawnionymi do wniesienia skargi na bezczynność Burmistrza Gminy, będącego wierzycielem uprawnionym do żądania wykonania przez W. T. obowiązku nałożonego na niego decyzją z dnia 28 listopada 2013 r. Skarżący mają bowiem interes faktyczny w tym, aby obowiązek nałożony tą decyzją został wykonany, gdyż są oni właścicielami nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością, której dotyczy obowiązek a, jak wskazali w piśmie z dnia 23 marca 2015 r., niewykonanie tego obowiązku tzn. brak przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania (funkcji mieszkalno - gospodarczej i warsztatu) znacznie utrudnia im korzystanie z będącej ich własnością nieruchomości. Na nieruchomości W. T. powstał bowiem zakład usługowo-handlowy, którego funkcjonowanie jest uciążliwe dla właścicieli nieruchomości sąsiednich. Kolegium uznało przy tym, że Burmistrz Gminy, będący w niniejszej sprawie jednocześnie wierzycielem i organem egzekucyjnym, na obecnym etapie postępowania nie pozostaje w bezczynności. Jak wskazało Kolegium, decyzja ustalająca obowiązek stała się ostateczna dnia 18 grudnia 2013 r.. Obowiązek stał się tym samym wymagalny, ponieważ decyzja nie określała terminu wykonania obowiązku. W styczniu 2014 r. W. T. złożył jednakże odwołanie od decyzji z dnia 28 listopada 2013 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. W kwietniu 2014 r. Kolegium odmówiło W. T. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania. Ostateczna decyzja Burmistrza Gminy pozostała zatem w obrocie prawnym. Kolegium wskazało, że po tym czasie Burmistrz powinien był przystąpić do czynności mających na celu kontrolę wykonania obowiązku, a ich niepodjęcie jest dla Kolegium niezrozumiałe, gdyż, jak podkreśliło, nie zaszły w sprawie żadne okoliczności uniemożliwiające ich podjęcie. Kolegium wskazało jednocześnie, że kontrola wykonania obowiązku rozpoczęta została przez Burmistrza w kwietniu 2015 r.: w dniu 9 kwietnia 2015 r. na terenie nieruchomości stanowiącej własność W. T. przeprowadzono oględziny; pismem z dnia 9 kwietnia 2015 r. wystosowano do W. T. upomnienie; w dniu 20 maja 2015 r. wystawiono tytuł wykonawczy nr [..] oraz wydano postanowienie nr [..] o nałożeniu na W. T. grzywny w celu przymuszenia w wysokości 5000 zł. Tym samym skarga na bezczynność wierzyciela nie jest uzasadniona i nie ma podstaw do wyznaczania wierzycielowi dodatkowego terminu załatwienia sprawy.