Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w przedmiocie zgody na zwolnienie z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu i udzielenia bonifikaty od wartości rynkowej nieruchomości 1/ stwierdza niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem, 2/ zasądza od Rady Powiatu na rzecz Wojewody kwotę 240 zł ( dwieście czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia WSA Tamara Dziełakowska ( spr. ) Protokolant Starszy Referent Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2007 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Powiatu z dnia 20 marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie zgody na zwolnienie z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu i udzielenia bonifikaty od wartości rynkowej nieruchomości 1/ stwierdza niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem, 2/ zasądza od Rady Powiatu na rzecz Wojewody kwotę 240 zł ( dwieście czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Powiatu w dniu 20 marca 2006 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zwolnienia z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości położonej w K. przy ul. [...] stanowiącej działkę nr [...] o powierzchni 8.932 m2 i udzielenia bonifikaty przy sprzedaży tej nieruchomości. W § 1 uchwały Rada zezwoliła na sprzedaż w/w nieruchomości w trybie bezprzetargowym na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. W § 2 wyraziła zgodę na udzielenie temu podmiotowi przez Zarząd Powiatu przy sprzedaży nieruchomości bonifikaty do kwoty 950.000 zł od wartości rynkowej nieruchomości. W § 3 Rada zastrzegła, iż sprzedaż nieruchomości na powyższych zasadach może nastąpić do dnia 30 czerwca 2006 r. i jeżeli termin ten nie zostanie zachowany to zbycie nieruchomości nastąpi w trybie określonym w uchwale Rady z dnia 22 czerwca 2005 r. Nr [...] w sprawie wyznaczenia w/w nieruchomości do sprzedaży. Rada określiła, że do dnia 30 czerwca 2006 r. wstrzymuje wykonanie uchwały z dnia 22 czerwca 2006 r. i że straci ona moc w przypadku sprzedaży nieruchomości na zasadach wskazanych w podjętej uchwale.

W podstawie prawnej uchwały wskazano na przepisy art. 12 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym ( Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1592 ze zm. ), art. 13 ust. 1 i art. 37 ust. 3 w związku z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm. ). W jej uzasadnieniu wyjaśniono, iż przedmiotowa nieruchomość stanowi własność Powiatu i uchwałą z dnia 22 czerwca 2005 r. została wyznaczona do sprzedaży w trybie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Nieruchomość wykorzystywana jest na działalność Ośrodka Zdrowia i została oddana w dzierżawę A Spółce z o.o. w K. na świadczenie usług medycznych na okres 10 lat. Z uzasadnienia uchwały wynika, iż zwolnienie z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu następuje z uwagi na cel publiczny, jakim jest zapewnienie opieki zdrowotnej mieszkańcom powiatu.

W skardze na powyższą uchwałę Wojewoda wniósł o stwierdzenie jej nieważności zarzucając naruszenie przepisów art. 37 ust. 3 oraz art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zdaniem organu nadzoru powołane w uzasadnieniu uchwały okoliczności nie dawały Radzie podstaw do wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości i udzielenie bonifikaty. Wojewoda wyraził pogląd, iż przepis art. 37 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczący udzielenia zgody na zwolnienie z obowiązku zbycia nieruchomości w drodze przetargu odnosi się do tych dzierżawców nieruchomości, którzy poza tym, że legitymują się umowę dzierżawy na okres 10 lat, to dodatkowo jeszcze zabudowali nieruchomość stanowiącą przedmiot tej umowy na podstawie pozwolenia na budowę. Tymczasem, jak stwierdził Wojewoda, ani z treści uchwały, ani z jej uzasadnienia nie wynika, że przedmiotowa nieruchomość została zabudowana przez A Spółkę z o.o. w K. W skardze wskazano, że w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego Rada Powiatu wyjaśniła jedynie, że A jest spółka pracowniczą powstałą w wyniku likwidacji - restrukturyzacji - publicznego ZOZ, który również użytkował powyższą nieruchomość przez wiele lat - do dnia przekształcenia. W tym czasie nieruchomość została zabudowana zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, na podstawie odpowiednich zezwoleń budowlanych." Zdaniem skarżącego nie ma również podstaw do uznania, iż przedmiotowa nieruchomość, jak wymaga tego przepis art. 37 ust. 3, przeznaczona jest na realizację celu publicznego, który realizowany jest przez podmiot dla którego jest to cel statutowy i który swoje dochody w całości przeznacza na działalność statutową. Odwołując się do katalogu celów publicznych zawartego w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami i orzecznictwa sądowoadministracyjnego w przedmiocie definicji celu publicznego Wojewoda stwierdził, iż "zapewnienie opieki zdrowotnej" nie jest celem publicznym w rozumieniu wskazanej ustawy. Celem takim jest wyłącznie "budowa i utrzymanie pomieszczeń dla publicznych obiektów ochrony zdrowia". Nie sposób też przyjąć, iż wskazany w uchwale podmiot jako przedsiębiorca nie działa dla osiągnięcia zysku, a jedynie w celu zapewnienia mieszkańcom powiatu opieki zdrowotnej, przeznaczając swoje zyski jedynie na powyższy cel. Wobec tego, iż nieruchomość nie jest sprzedawana na cel publiczny Rada nie miała również podstaw do wyrażenia zgody na udzielenie bonifikaty w trybie art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dodatkowo organ nadzoru zarzucił, iż zapis § 3 uchwały jest niezgodny z przepisami ustawy o samorządzie powiatowym i ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przepisy tych ustaw nie przewidują bowiem możliwości wstrzymania wykonania uchwały. Zatem brak uchylenia przez Radę uchwały z dnia 22 czerwca 2005 r. spowodował, że przedmiotowa nieruchomość zbywana była w dwóch przeciwstawnych trybach sprzedaży: bezprzetargowym oraz w drodze przetargu.

Strona 1/5