Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2015 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi E. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę.
Decyzją z dnia 12 marca 2014 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm.) - dalej w skrócie jako "u.g.n." w związku z uchwałą Rady Gminy z dnia 24 listopada 2011 r., w sprawie opłaty adiacenckiej. (Dz. Urz. Woj. Pom. z dnia 13 marca 2012 r., poz. 1013) Wójt Gminy ustalił w stosunku do A. i E. R. opłatę adiacencką w wysokości 5.100 zł w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym wydaniem decyzji o zatwierdzeniu podziału nieruchomości położonej w miejscowości P., gmina K., oznaczonej uprzednio w ewidencji gruntów jako działka nr [...].
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji przytoczył treść przepisów art. 98a, art. 146 ust. 1a, art. 147 oraz art. 148 ust. 1-3 u.g.n. Przyjął, że dla wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości muszą zaistnieć następujące przesłanki:
- ostateczna decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości, jeżeli od daty wydania decyzji ostatecznej nie upłynął ustawowy okres 3 lat i obowiązywała uchwała rady gminy wprowadzająca stawkę,
- uchwała rady gminy ustalająca wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej, nie wyższej niż 30% różnicy wartości nieruchomości,
- faktyczny wzrost wartości nieruchomości wskutek podziału nieruchomości, ustalonej na podstawie opinii sporządzonej w formie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego.
Organ pierwszej instancji uznał, że w niniejszej sprawie występują wszelkie przesłanki do ustalenia opłaty adiacenckiej. Dnia 27 września 2012 roku Wójt Gminy zatwierdził podział nieruchomości działki nr [...] w P. o łącznej powierzchni 0,0714 ha, KW nr [...], stanowiącej na dzień zatwierdzenia podziału własność A. i E. R. W wyniku podziału powstały działki nr [...] o powierzchni 0,0357 ha oraz nr [...] o powierzchni 0,0357 ha. Decyzja stała się ostateczna dnia 12 października 2012 roku. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W dniu 14 grudnia 2010 roku Wójt Gminy ustalił w drodze decyzji warunki zabudowy na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, wolnostojącej lub bliźniaczej, z garażami i infrastrukturą techniczną. Decyzja dopuszcza podział na działki o minimalnej powierzchni 700 mkw. pod zabudowę wolnostojącą i z minimalną powierzchnią 350 mkw. pod zabudowę bliźniaczą.
Zgodnie z uchwałą Rady Gminy z dnia 24 listopada 2011 r., nr [...] w sprawie opłaty adiacenckiej, na terenie Gminy wprowadzono opłatę adiacencką wynikającą z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek geodezyjnego podziału tej nieruchomości dokonywanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa. Ustalono też stawkę procentową opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału w wysokości 30% różnicy pomiędzy wartością, jaką miała nieruchomość przed i po podziale.
Organ wyjaśnił, że w dniu 31 grudnia 2013 roku wszczął postępowanie w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu podziału przedmiotowej nieruchomości, o czym zawiadomił stronę. Organ pouczył również o sporządzeniu operatu szacunkowego w sprawie i możliwości zapoznania się z nim. Wszczęcie postępowania nastąpiło w oparciu o operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego M. G. z dnia 23 grudnia 2013 roku. Do określenia wartości nieruchomości gruntowej zastosowano podejście porównawcze, metodę porównywania parami. Wyboru podejścia do wyceny dokonano na podstawie art. 154 u.g.n. uwzględniając w szczególności cel wyceny, rodzaj i położenie nieruchomości, przeznaczenie w planie miejscowym, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, stan jej zagospodarowania oraz dostępne dane o cenach i cechach nieruchomości podobnych, a także uwarunkowania prawne, określone w przepisach stanowiących podstawę prawną przedmiotowego opracowania oraz standardach zawodowych rzeczoznawców majątkowych.