W odwołaniu od tej decyzji E. L. domagała się jej uchylenia jako sprzecznej z zasadami współżycia społecznego i opartej na operacie szacunkowym wykonanym ze znaczącym pominięciem ponad 63 % materiału porównawczego. Uzasadniając to żądanie pełnomocnik odwołującej się podał, że operat szacunkowy, w oparciu o który ustalono wysokość odszkodowania, został oparty na analizie 11 transakcji sprzedaży gruntów zajętych pod drogi publiczne na rynku lokalnym. Tymczasem w tekście tego operatu jest mowa o 30 transakcjach, do których doszło w tym czasie. W związku z tym domagał się on udostępnienia mu pełnego wykazu transakcji, o których wspomniano w operacie. Żądanych informacji jednak nie otrzymał, bowiem rzeczoznawcy zasłonili się poufnością informacji dotyczących przeprowadzonych transakcji. W tych okolicznościach należy rozważyć - zdaniem strony odwołującej się - czy autorzy opracowania ujawniając dane 11 transakcji złamali przepisy o ochronie poufności danych, czy też zatajając dane dotyczące 19 transakcji nie wypaczyli wyników operatu szacunkowego poprzez selektywny dobór danych.
Decyzją z dnia [...] roku Wojewoda [...] , działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające oraz art. 9a u.g.n., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowiła wartość rynkowa przejętej przez Powiat [...] nieruchomości drogowej. Po dokonaniu analizy sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego organ odwoławczy stwierdził, że został on sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wartość rynkowa przejętego gruntu została określona dla aktualnego sposobu jego użytkowania przy zastosowaniu podejścia porównawczego oraz korygowania ceny średniej. Rzeczoznawcy zastosowali w toku wyceny § 36 ust. 1 w zw. z ust. 5 rozporządzenia w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego przyjmując do porównań ceny transakcyjne uzyskiwane przy sprzedaży gruntów zajętych pod drogi publiczne. Wstępnej analizie poddali oni 30 transakcji nieruchomościami, spośród których do porównań przyjęto 11 transakcji dotyczących nieruchomościami najbardziej podobnych do szacowanej. Średnia cenę transakcyjną ustalono na poziomie 27, 91 zł/m². Po skorygowaniu o stosowne współczynniki wartość m² określono w wysokości 33,66 zł. Biegli stwierdzili także, że w analizowanym segmencie rynku nie stwierdzono wzrostu cen nieruchomości w okresie objętym badaniem i w związku z tym nie zastosowali w wycenie trendu czasowego.
Odnosząc się do zasadniczego zarzutu odwołania Wojewoda uznał go za nieuzasadniony. Zaakceptował on w tej kwestii stanowisko rzeczoznawców majątkowych zajęte w piśmie dnia [...] roku, które zostało przekazane pełnomocnikowi strony. W piśmie tym rzeczoznawcy wyjaśnili, że dane niezbędne do szacowania nieruchomości określone w art. 155 ust. 1 u.g.n., a w szczególności pochodzące z aktów notarialnych, udostępniane są wyłącznie rzeczoznawcom majątkowym. Wskazali także, że w sporządzonym operacie zamieścili wyłącznie informacje niezbędne dla charakterystyki badanego rynku oraz uzasadnienia otrzymanych wyników. Tym samym - zdaniem organu II instancji - skoro biegli odrzucili 19 transakcji, m.in. z uwagi na peryferyjne położenie objętych nimi nieruchomości, to nie mieli oni obowiązku ich charakteryzowania w sporządzonym operacie. Nieprzedłożenie zaś wykazu pominiętych w operacie transakcji pozostaje bez wpływu na wynik postępowania w sprawie.