W skardze do sądu administracyjnego J. S. z decyzjami organów się nie zgodził podtrzymując w ogólnym zarysie zarzuty sprecyzowane wcześniej w odwołaniu. Precyzując zarzuty skargi na rozprawie sądowej w dniu 12 czerwca
2008 r. skarżący stwierdził, że począwszy od [...] r. nie mogło być prawnie skutecznego obrotu nieruchomościami zajętymi pod drogi publiczne i dlatego też nie mogły one być podstawą wyceny w kwestionowanym przez niego operacie szacunkowym. Nadto skarżący wniósł o zasądzenie kosztów postępowania sądowego.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasowe stanowisko i jego uzasadnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zaskarżona decyzja ostać się nie mogła albowiem została wydana zdaniem Sądu bez dostatecznego wyjaśnienia i rozważenia sprawy do jej końcowego rozstrzygnięcia, które to uchybienie proceduralne (wzięte przez Sąd również pod rozwagę z urzędu zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., zwanej dalej ustawą p.p.s.a.) mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1c ustawy p.p.s.a. W odwołaniu J. S. zakwestionował sposób wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego podnosząc, że oparł się on na transakcjach nie mających cech rynkowych, dotyczących terenów zajętych pod drogi publiczne. Obowiązkiem organu odwoławczego było zatem dokładne wyjaśnienie tej kwestii a to w związku z treścią
§ 36 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z ust. 5 rozporządzenia w sprawie wyceny nieruchomości. Przesądzenie o przyjęciu przez rzeczoznawcę prawidłowego sposobu wyceny decydowało bowiem o ocenie czy ustalona kwota odszkodowania odpowiada obowiązującym przepisom. Obowiązkowi temu zdaniem Sądu Wojewoda nie uczynił zadość. Bez dostatecznego i przekonywującego uzasadnienia przyjął bowiem w swojej decyzji, że transakcje na których oparł się biegły ustalając wartość rynkową objętej postępowaniem działki, przy zastosowaniu podejścia porównawczego metodą korygowania ceny średniej, faktycznie dotyczyły gruntów zajętych pod drogi publiczne. Ustalenie to, mające istotny wpływ na ocenę prawidłowości wyceny, budzi zaś zdaniem Sądu zasadnicze wątpliwości gdyż nie wynika w dostateczny sposób ze zgromadzonego w postępowaniu administracyjnym materiału dowodowego. W szczególności nie wynika w taki sposób z kwestionowanego przez skarżącego operatu szacunkowego mgr inż. K. U. Wprost przeciwnie, treść tego operatu przemawiałaby raczej za przyjęciem, że biegły wziął do porównania ceny transakcyjne gruntów przeznaczonych a nie zajętych pod drogi publiczne. Za takim stwierdzeniem przemawia chociażby treść znajdujących się na stronie 12 tego operatu sformułowań: "Dla sporządzenia operatu dokonano analizy cen transakcyjnych nieruchomości nabywanych pod drogi publiczne" oraz "Analiza cen gruntów nabywanych pod drogi lokalne, na rynku miejscowym i ościennym tzn. powiatu rybnickiego przedstawia się następująco". Z kolei na stronie 16 operatu jest mowa o aktualnym sposobie użytkowania nieruchomości. Niejasności tej nie można też usunąć zdaniem Sądu w oparciu o treść strony 15 operatu, na której przedstawiono przyjęte do porównania transakcje.