Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk,, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi Gminy Cieszyn na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 28 maja 2020 r. nr NPII.4131.1.512.2020 w przedmiocie zatwierdzenia zarządzenia Burmistrza Miasta w sprawie poboru opłat za parkowanie oddala skargę.
Zarządzeniem nr 0050.133.2020 z dnia 16 marca 2020 r. Burmistrz Miasta Cieszyna, działając na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 40 ust. 3 ustawy z dnia
8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.) oraz art. 21b ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 1398 ze zm.) w zw. z rozp. Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz. U. z 2020 r., poz. 491 ze zm.), odstąpił czasowo od poboru opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefach płatnego parkowania, określonych w uchwale nr XXXVIII/279/16 Rady Miejskiej Cieszyna z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie ustalenia stref płatnego parkowania, wysokości stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w tych strefach, wysokości opłaty dodatkowej i sposobu poboru tych opłat, w okresie od dnia 16 marca do dnia 25 marca 2020 r. Nadto, organ wykonawczy zarządził o wejściu zarządzenia z dniem podjęcia.
Kolejnym zarządzeniem nr 0050.150.2020 z dnia 23 marca 2020 r. Burmistrz odstąpił od poboru opłat za parkowanie w okresie od dnia 26 marca do dnia
16 kwietnia 2020 r.
Wreszcie, zarządzeniem nr 0050.176.2020 Burmistrz odstąpił czasowo od poboru opłat za parkowanie w okresie od dnia 17 kwietnia do dnia 30 kwietnia 2020 r. Następnie Rada Miejska Cieszyna uchwałą z dnia 22 kwietnia 2020 r. nr XVII/185/20 na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, zatwierdziła powyższe zarządzenia. Przedmiotowa uchwała została doręczona organowi nadzoru w dniu 26 maja 2020 r.
Pismem z dnia 26 maja 2020 r. Wojewoda powiadomił Radę Miejską o wszczęciu postępowania nadzorczego, a następnie zaskarżonym rozstrzygnięciem z dnia 28 maja 2020 r. stwierdził nieważność powyższej uchwały w całości jako sprzecznej z art. 41 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713).
Zdaniem organu nadzoru, zatwierdzone zarządzenia pozbawione były bowiem podstaw prawnych. Problematyka co do zasady uregulowana jest w przepisach ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 470). Skoro zaś zgodnie z art. 13b ust. 3 tej ustawy, rada gminy ustala wysokość opłaty i może wprowadzić zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi, to tym samym kwestii tej nie można regulować w drodze przepisów porządkowych w oparciu o art. 41 ustawy o samorządzie gminnym.
Nie leży też w kompetencjach organu wykonawczego decydowanie o czasowym niewykonywaniu aktu prawa miejscowego. Fakt, że kwestia ta nie została uregulowana w przepisach prawa powszechnie obowiązującego, nie upoważnia też do twierdzenia, że zarządzenie zostało wydane w zakresie nieuregulowanym. Nadto, przepisy porządkowe organ wykonawczy wydaje w przypadkach niecierpiących zwłoki. Chodzi zatem o przypadki realnego i nagłego zagrożenia dla chronionych dóbr, którego nie da się wyeliminować w żaden inny sposób (vide: wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2000 r., sygn. akt P 10/02 OTKA 2003 r. Nr 6, poz. 62). Tymczasem z treści uchwały nie wynika, aby zachodziła przesłanka upoważniająca Burmistrza do interwencji prawotwórczej zamiast organu stanowiącego. Wydanie przedmiotowego przepisu porządkowego nie było zatem niezbędne w rozumieniu art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym.