Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda, Sędzia WSA Andrzej Matan, Protokolant specjalista Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi Gminy K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...], 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej Gminy kwotę 2.940 (dwa tysiące dziewięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 22 kwietnia 2005 r. do Urzędu Gminy K. wpłynął wniosek W. S. o wszczęcie postępowania w sprawie wypłaty odszkodowania w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną za przejęcie nieruchomości oznaczonej numerem 1 w K., stanowiącej obecnie ulicę [...] i [...].
Postanowieniem z dnia [...] r. Wójt Gminy K., działając na podstawie art. 65 § 1 k.p.a., przekazał zgodnie z właściwością wniosek W. S. Staroście [...].
Zawiadomieniem z dnia [...] r. Starosta [...] poinformował strony o wszczęciu postępowania, a postanowieniem z dnia [...] r. organ zawiesił toczące się postępowanie w oparciu o art. 97 § 1 pkt 1 k.p.a. ze względu na śmierć wnioskodawcy. Następnie postanowieniem z dnia [...] r. organ z urzędu podjął zawieszone postępowanie, albowiem uzyskał informacje na temat spadkobierców zmarłego wnioskodawcy, którymi w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego w L. z dnia [...] r., sygn. akt [...], są: A. S., J. S. i R. S.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Starosta [...], działając na podstawie art. 73 ust. 2 pkt 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. nr 133, poz. 872 ze zm.) oraz art. 11 ust.1, art. 128 ust. 1, art. 129 ust. 1 i ust. 5 pkt 3, art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a i ust. 2, art. 134 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782), ustalił odszkodowanie za nieruchomość oznaczoną jako działka nr 1 na rzecz A. S. w kwocie [...] zł; J. S. w kwocie [...] zł oraz R. S. w kwocie [...] zł, zobowiązując Gminę K. do wypłaty tego odszkodowania. W uzasadnieniu decyzji podano, że decyzją z dnia [...] r., nr [...], Wojewoda [...] stwierdził nabycie z mocy prawa, z dniem [...] r. przez Gminę K. własności przedmiotowej nieruchomości. Z operatu szacunkowego sporządzonego na potrzeby toczącego się postępowania administracyjnego wynika, że wartość rynkową nieruchomości ustalono na kwotę [...] zł. W ocenie organu operat szacunkowy został sporządzony zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia i sporządzenia operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. nr 207, poz. 2109 ze zm.). Wartość nieruchomości ustalono przy zastosowaniu podejścia porównawczego, metodą korygowania ceny średniej. Do porównania przyjęto kilkanaście transakcji dokonanych na terenie Gmin B., C., L. i W.
Od decyzji tej odwołanie złożyła Gmina K. (obecnie skarżąca) zarzucając naruszenie przepisów procedury administracyjnej oraz prawa materialnego. W ocenie odwołującej się organ, prowadząc postępowanie administracyjne naruszył art. 77 w związku z art. 7 k.p.a. poprzez zaniechanie wyczerpującego zebrania i wszechstronnej oceny materiału dowodowego, co doprowadziło do błędnych ustaleń w zakresie wartości nieruchomości. Oprócz tego, zdaniem odwołującej się, naruszono art. 80 k.p.a. poprzez błędną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego i założenie, że doszło do prawidłowego ustalenia wartości przedmiotowej nieruchomości, a także art. 75 k.p.a. poprzez dopuszczenie jako dowodu operatu szacunkowego, który nie odpowiadał obowiązującym przepisom. Skarżąca podniosła również, że niepowiadomienie jej o terminie i miejscu przeprowadzenia dowodu z oględzin nieruchomości dokonanych przez biegłego rzeczoznawcę, narusza art. 79 § 1 k.p.a. Formułując zarzuty naruszenia prawa materialnego zaakcentowała, że w jej ocenie naruszono art. 73 ust. 4 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną poprzez błędne przyjęcie, że wartość nieruchomość ustalono w oparciu obowiązujące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy K., podczas, gdy pod uwagę należało brać stan nieruchomości z dnia wejścia w życie przywołanej ustawy. Zwrócono ponadto uwagę, że wartość nieruchomości ustalono w oparciu o analizę nieruchomości niepodobnych do nieruchomości ocenianej, w sposób błędny zastosowano czynnik korygujące doprowadzając do zawyżenia uzyskanego wyniku, w końcu zaś, że przyjęcie przez rzeczoznawcę nieruchomości do wyceny nastąpiło w sposób arbitralny.