Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.),, Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddala skargę.
Wnioskiem z dnia 18 maja 2009 r. A. S. zwrócił się do Prezydenta Miasta K. o wypłatę odszkodowania za zajęcie pod drogę publiczną działki nr [...] o powierzchni 188 m² położonej w L., ujawnionej w księdze wieczystej [...].
Po przeprowadzeniu niezbędnego postępowania, przedstawieniu stanowiska w sprawie przez strony postępowania, decyzją z dnia [...] r. Nr [...], działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta K., Zastępca Naczelnika Wydziału Gospodarki Mieniem umorzyła jako bezprzedmiotowe postępowanie wszczęte wnioskiem A. S. w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania za nieruchomość położoną w K., obejmującą działkę o nr [...] o powierzchni 188 m², zapisaną w księdze wieczystej Nr [...], prowadzonej w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w K. - Wschód w K., zajętej pod powiatową drogę publiczną - ulicę [...]. W podstawie prawnej przywołała art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 73 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające (...), a w uzasadnieniu wskazała, iż zainteresowany A. S. zwrócił się z wnioskiem o wypłatę przedmiotowego odszkodowania pismem z dnia 18 maja 2009 r. Dodała, że Miejski Zarząd Dróg i Mostów pismem z dnia 22 października 2010 r. wystąpił do Wojewody [...] o wydanie na podstawie wymienionej powyżej ustawy z dnia 13 października 1998 r. decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez miasta K. z dniem 1 stycznia 1999 r. własności wymienionej we wniosku nieruchomości, zajętej pod drogę publiczną - ulicę [...]. Wyjaśniła nadto, że wymieniona powyżej ustawa w art. 73 ustawy ust. 4 określa zawity termin do składania takich wniosków, a mianowicie wniosek powinien być złożony w okresie od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2005 r.. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa. Zatem zgodnie z powyższym złożenie przez zainteresowanego wniosku nastąpiło z uchybieniem określonego w ustawie terminu, wniosek został bowiem złożony w dniu 18 maja 2009 r., tj. po wskazanym powyżej terminie ustawowym. W świetle powyższego roszczenie wnioskodawcy wygasło a dalsze postępowanie stało bezprzedmiotowe. Należało je zatem zgodnie z art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego umorzyć.
W odwołaniu od decyzji A. S. zwrócił się do Wojewody [...] z prośbą o wypłatę należnego odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę gminną w imieniu wszystkich właścicieli nieruchomości, nie zgadzając się z umorzeniem prowadzonego postępowania. Nie zgodził się także z twierdzeniem organu, że złożył wniosek po terminie. Tłumaczył, że wygaśniecie roszczenia do odszkodowania może nastąpić po decyzji Wojewody [...] o wywłaszczeniu zajętej działki pod drogę publiczną. Zawiadomienia o takiej decyzji nie otrzymał nikt z właścicieli tej nieruchomości. Przedstawiał dalej, ze ustawodawca wyznaczył Gminom okres pięciu lat na przejęcie terenów, na których wybudowano drogi publiczne bez odpowiedniego, wcześniejszego uregulowania stanu prawnego terenów pod te drogi zajętych. Dodał, że wprawdzie otrzymali decyzję Prezydenta Miasta K. o rozgraniczeniu ich terenu na dwie działki, ale nie otrzymali decyzji Wojewody [...] o wywłaszczeniu części tej nieruchomości zajętej pod drogę publiczną. Dlatego też wnosząc o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji domagał się zobowiązania Prezydenta Miasta K. do wystąpienia o wywłaszczenie części nieruchomości zajętej pod drogę publiczną i wskazanie w tej decyzji sposobu odszkodowania, za wywłaszczoną część nieruchomości.