Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A. L., K. P. na uchwałę Rady Miejskiej Mikołowa z dnia 5 lutego 2019 r. nr V/56/2019 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr [...] oznaczonej w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Mikołowa symbolem 4.2.35.M1; 2) w pozostałym zakresie skargę oddala; 3) zasądza od Gminy Mikołów na rzecz skarżących solidarnie kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu połowy kosztów postępowania.
Uchwałą z dnia 5 lutego 2019 r. Nr V/56/2019 Rada Miejska Mikołowa przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Mikołów, określanego jako Gniotek.
Pismem z dnia [...] r., A.Ł. i K.P. - Ł., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżyli do tutejszego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach powyższą uchwałę w części obejmującej działkę nr 1 położoną w Mikołowie w rejonie ulicy [...].
Zaskarżonej uchwale zarzucili naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
- art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego pomimo niezgodności jego zapisów z postanowieniami studium w zaskarżonym zakresie,
- art. 6 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 wymienionej ustawy poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego i nadmierne ograniczenie uprawnień skarżących związanych z prawem własności nieruchomości obejmującej działkę nr 642/119,
- art. 31 ust. 3 i art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że ograniczenie prawa własności nie narusza zasady proporcjonalności i nie narusza w sposób dowolny istoty prawa własności.
Uwzględniając powyższe skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności tekstu i rysunku planu w części dotyczącej przedmiotowej działki położonej w Mikołowie stanowiącej współwłasność skarżących oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyjaśnili, że do 5 lutego 2019 r. parcela skarżących nie podlegała ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Na spornym terenie obowiązywało Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego miasta Mikołów przyjęte uchwałą nr XX/247/99 Rady Miejskiej Mikołowa z dnia 14 grudnia 1999 r. ze zmianami przyjętymi uchwałą XXXIII/766/103 z dnia 27 sierpnia 2013 r. Według postanowień tego Studium część działki skarżących znajdowała się w terenach przeznaczonych na tereny mieszkaniowe.
W przyjętej w dniu 5 lutego 2019 r. uchwale Nr V/56/2019 działka skarżących znajduje się w jednostkach: 4ZE, 5ZE i 6ZE stanowiące tereny obudowy ekologicznej cieków wodnych oraz w jednostkach 15KDD, 16KDD i 17KDD - tereny dróg publicznych klasy "dojazdowa".
Jeszcze na etapie opracowywania projektu studium skarżący składali wnioski do studium, które ostatecznie zostały uwzględnione i część nieruchomości skarżących przeznaczona została na budownictwo mieszkaniowe w 2013 r. Następnie na etapie projektowania planu skarżący składali uwagi do projektu na etapie każdego wyłożenia, wskazując na rozbieżność projektu planu w stosunku do studium. Uwagi te nie zostały jednak uwzględnione i ostatecznie uchwalono plan w treści niezgodnej z wnioskami skarżących i ze studium.
Skarżący wyjaśnili, że posiadają legitymację do skarżenia przedmiotowego planu, jako właściciele wymienionej powyżej działki. Przyjęta w uchwale regulacja dla tego terenu w sposób bezpośredni wpływa na sposób wykonywania prawa własności. Przepisy planu pozbawiają skarżących istotnej części ich uprawnień, gdyż pozbawiają ich możliwości zabudowy gruntu, wbrew postanowieniem studium.