Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odszkodowania za wygaśnięcie z mocy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2013 r. sprawy ze skargi "A" w C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wygaśnięcie z mocy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. nr [...], 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz strony skarżącej kwotę 1.453 (tysiąc czterysta pięćdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Gospodarka mieniem
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...]r. , nr [...], Prezydent Miasta C. ustalił na rzecz Spółdzielczego Zakładu [...] "A" w C. odszkodowanie w wysokości 25 575 zł., które przyznano za wygasłe prawo użytkowania wieczystego nieruchomości o powierzchni 0, 0299 ha położonej w C., przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr 1, obręb 1. W podstawie prawnej tej decyzji organ wskazał art. 12 ust. 4a i ust. 4f, art. 18 ust. 1e i ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r, o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych ( j.t. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm. - dalej zwanej specustawa drogową). oraz art. 130 ust. 2, art. 132 ust.. 1a, ust. 2 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( j.t. Dz. U. 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm. - dalej zwanej u.g.n.).

W uzasadnieniu Prezydent Miasta stwierdził, że posiadane przez Spółdzielczy Zakład [...] "A" prawo użytkowania wieczystego opisanej nieruchomości wygasło na mocy decyzji Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r., którą ustalono lokalizację ulicy dojazdowej do rozlewni gazu, która to inwestycja stanowiła część zadania oznaczonego, jako "rozbudowa ul. [...] na odcinku od ul. [...] do drogi [...]". Wysokość należnego Spółdzielni odszkodowania organ ustalił w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego Z. M.. Ustalając wartość nieruchomości aktualnie zajętej pod drogę publiczną (chodnik wraz z poboczem drogi) rzeczoznawca majątkowy zastosowała przepis § 36 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego ( Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm. - dalej zwanego rozporządzeniem RM przyjmując, że przejęty grunt wcześniejszej był przeznaczony pod zabudowę przemysłową. Ustalając wartość przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego rzeczoznawca zastosowała podejście porównawcze i metodę korygowania ceny średniej. Do porównań wzięła 16 transakcji niezabudowanymi nieruchomościami gruntowymi znajdującymi się na terenie miasta C., które miały miejsce w latach 2010-2011. Ustalając wysokość odszkodowania organ wziął pod uwagę także wartość składnika budowlanego (poręcz stalową umożliwiającą osobom niepełnosprawnym zejście ze skarpy) oraz trwałego składnika roślinnego (krzewy irgi).

Prezydent Miasta C. ocenił prawidłowość sporządzonego operatu uznając, że może on stanowić podstawę ustalenia należnego odszkodowania dla byłego użytkownika wieczystego przejętej nieruchomości. Z treścią sporządzonego operatu organ zapoznał następnie strony postępowania i odebrał od nich oświadczenia, że nie wnoszą zastrzeżeń do jego treści oraz akceptują ustaloną wysokość odszkodowania.

Z decyzją tą nie zgodził się jednak Spółdzielczy Zakład [...] "A", który wniósł odwołanie do Wojewody [...]. W odwołaniu tym były użytkownik wieczysty nieruchomości wywłaszczonej nieruchomości domagał się uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania mu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Uzasadniając to żądanie wskazał, że zaskarżona decyzja zapadła z naruszeniem art. 18 specustawy drogowej oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) przez ustalenie odszkodowania w wysokości odpowiadającej kwocie netto, podczas gdy obowiązujące przepisy wskazują, że w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą odszkodowanie to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem wnoszącego odwołanie Zakładu "A" zaskarżona decyzja została wydana ponadto z naruszeniem art. 18 ust. 1e pkt 3 specustawy drogowej, bowiem ustalone odszkodowanie nie zostało powiększone o 5 % dodatek mimo, że nie istniały żadne przeszkody do objęcia przez inwestora w posiadanie przedmiotowej działki z dniem kiedy decyzja lokalizacyjna stała się ostateczna. Przejęta działka znajdowała się bowiem poza ogrodzeniem posesji Spółdzielni i była traktowana przez nią jako wydana gminie C. z datą uzyskania przez decyzję lokalizacyjną waloru ostateczności.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Gospodarka mieniem
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda