Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zdaniem Sądu zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze jest zgodne z prawem.
W pierwszym rzędzie należy odnieść się do stanowiska skarżącej dotyczącego błędnego oznaczenia strony postępowania nadzorczego. Należy przede wszystkim stwierdzić, że rozstrzygnięcie nadzorcze, jak i wcześniejsze zawiadomienie o wszczęciu postępowania nadzorczego zostały skierowane do Rady Miasta M.
Zdaniem Sądu takie określenie strony postępowania nadzorczego prowadzonego w trybie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest prawidłowe. W postępowaniu nadzorczym, jako strona musi bowiem występować organ, który podjął kwestionowany akt, gdyż to jego dotyczy przedmiotowe postępowanie i tylko ten organ - po zawiadomieniu o wszczęciu postępowania nadzorczego - może podjąć działania mające na celu doprowadzenie aktu objętego postępowaniem nadzorczym do stanu zgodnego z prawem.
Odrębną kwestią jest natomiast złożenie skargi na wydane w postępowaniu nadzorczym rozstrzygnięcie. Skargę taką składa stosownie do art. 93 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym gmina, której interes prawny został tym rozstrzygnięciem naruszony.
Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze.
W świetle powyższych przepisów uzasadnione jest twierdzenie, iż stroną podstępowania nadzorczego o którym mowa w art. 91 ustawy samorządowej jest organ który podjął kwestionowany akt, natomiast w postępowaniu sądowoadministracyjnym z uwagi na treść art. 32 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 z zm.) stroną jest albo organ, którego działanie zostało objęte rozstrzygnięciem nadzorczym albo gmina ( art. 98, ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym ).
W ocenie Sądu oznacza to, że zarzut skarżącej naruszenie art. 10 kpa w związku z art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym polegający na skierowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania nadzorczego do Rady Miasta M. jest niesłuszny.
W sprawie jest bezsporne, iż w dacie podejmowania objętej zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym uchwały na terenie właściwości Gminy M. nie obowiązywała uchwała określająca generalne zasady nabywania i zbywania (...) nieruchomości będących własnością gminy, o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym. Oznacza to, że Prezydent Miasta M. był zobowiązany uzyskać zgodę Rady Miasta M. na zawarcie umowy dzierżawy nieruchomości położonej w rejonie ul. [...] w M., objętej załącznikiem nr 1 do zakwestionowanej przez Wojewodę uchwały. W uchwale tej wydanej na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym i art. 37 ust. 1 i 4 ustawy Rada wyraziła zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu wydzierżawienia na czas nieokreślony z przeznaczeniem na cele rekreacyjne przedmiotowej nieruchomości.
Przechodząc do podstawowego zarzutu skargi związanego z naruszeniem przez Wojewodę S. art. 37 ust. 4 ustawy należy powołać się na wykładnię tego przepisu zawartą w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2006 roku ( sygn. akt I OSK 756/05, Lex 209189 ), którą skład orzekający w niniejszej sprawie podziela. Zgodnie z nią odwołanie się w art. 37 ust. 4 ustawy do odpowiedniego stosowania ust. 1 powoduje, że do zawierania umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas dłuższy niż 3 lata (obecnie na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony - ustawa z 24 sierpnia 2007 r. - Dz. U. nr 173, poz. 1218 ) ust. 1 będzie miał zastosowanie wprost, zatem również z zastrzeżeniami, o których mowa w ust. 2 i 3 tego artykułu, bowiem art. 1 na nie się powołuje. Natomiast ust. 2 i 3 będzie miał odpowiednie zastosowanie przy wyrażaniu zgody, o której mowa w zdaniu drugim ust. 4.
Oznacza to, że katalog przypadków, w których rada może wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązkowego trybu ( przetarg ) zawarcia umów najmu, użytkowania, dzierżawy ma charakter zamknięty. Ustawa wymienia przypadki zawierania takich umów w trybie bezprzetargowym ( art. 37 ust. 2 - przy odpowiednim zastosowaniu ). Natomiast w art. 37 ust. 3 statuuje możliwość wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązkowego trybu przetargowego jedynie w przypadkach wymienionych w tym przepisie i tylko wówczas, gdy o zawarcie umowy nie ubiega się więcej podmiotów, spełniających te warunki. Zamieszczenie w ustawie odrębnej podstawy, regulującej tryb zawierania umów dzierżawy było niezbędne z punktu widzenia legislacyjnego.
W konsekwencji należy stwierdzić, że zakwestionowaną przez Wojewodę uchwałą naruszono art. 37 ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy, rozszerzając ustawowy katalog przypadków, w których rada może wyrazić zgodę na bezprzetargowy tryb zawierania umów dzierżawy.
W związku z powyższym zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze należy uznać za zgodne z prawem, nie naruszające art. 91 ustawy o samorządzie gminnym.
Z tych względów skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 p.p.s.a.