W skardze do sądu administracyjnego na powyższą decyzję odwoławczą skarżąca Spółka wniosła o jej uchylenie oraz o uchylenie poprzedzającej ją decyzji Starosty Sanockiego. W uzasadnieniu skargi podtrzymano w ogólnym zarysie stanowisko zaprezentowane wcześniej w odwołaniu. Zaakcentowano, że zgodnie z art. 155 kpa wyrażenie zgody na zmianę decyzji odnosi się tylko do tej strony, której sfera prawna została naruszona w następstwie działań podjętych przez organ administracji.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczas prezentowane w sprawie stanowisko i stwierdzając, że w skardze sformułowano te same zarzuty co w odwołaniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie albowiem brak jest zdaniem Sądu podstaw do przyjęcia, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem obowiązującego prawa. W świetle wniosku skarżącej Spółki z dnia [...] r. wszczynającego postępowanie w sprawie oraz w świetle treści odwołania i skargi nie może budzić wątpliwości, że skarżąca jednoznacznie żądała rozpoznania sprawy w oparciu o uregulowanie zawarte w art. 155 kpa. Tak też wniosek skarżącej został rozpoznany, co określa przedmiot postępowania administracyjnego i ramy kontroli sądowej. Nie ulega wątpliwości, że decyzja objęta wnioskiem skarżącej o zmianę jest decyzją w oparciu o którą doszło do nabycia uprawnień przez strony postępowania. Wbrew stanowisku skarżącej prawo z tej decyzji nie nabyła jednak jedynie jej poprzedniczka prawna "V1" Sp. z o.o. w S. ale również pozostałe strony postępowania wodnoprawnego. Uprawnienia dla poprzedniczki skarżącej wynikające z tego pozwolenia nie były bowiem uprawnieniami nieograniczonymi ale udzielonymi w konkretnych granicach, bliżej określonymi w decyzji Starosty S. z dnia [...] r. nr [...]. Z decyzji tej wynikają konkretne ograniczenia zarówno co do daty udzielonego pozwolenia jak i jego granic gdy chodzi o obszar i rodzaj powierzchni, których pozwolenie dotyczy oraz rodzaju wymienionych w tym pozwoleniu wód i ścieków. Te wszystkie ograniczenia nie pozostają bez wpływu chociażby na czystość wód w potoku S. i stanu jego linii brzegowej ( np. skarp). To zaś może wpływać z kolei na możliwość korzystania z tych wód przez wędkarzy oraz na sposób gospodarowania wodami przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, który jest nie tylko organem administracji rządowej niezespolonej właściwym w sprawach gospodarowania wodami w rejonie wodnym ale również stroną postępowania administracyjnego w postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne ( Dz. U. z 2005 r. nr 239 poz. 2019 ze zm. - art. 92 ust. 1 i ust. 3 pkt 9). Przesądza to zdaniem Sądu, że również zarówno Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. jak i Zarząd Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w K. byli stronami postępowania, które nabyły prawo z decyzji objętej wnioskiem o zmianę. W konsekwencji zasadnie uznały organy orzekające, że na zmianę tej decyzji w trybie art. 155 kpa wymagana była ich zgoda, a taka nie została udzielona. Odmowa zmiany decyzji w tym trybie była zatem zasadną, bez względu na odpowiedź na pytanie niejednolicie rozstrzyganej w orzecznictwie kwestii, czy zmiana decyzji na podstawie art. 155 może dotyczyć również jej adresata - podmiotu decyzji.
Skoro jak wynika z powyższych rozważań decyzje organów obu instancji odpowiadają obowiązującemu prawu to skarga jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.).
Na marginesie jedynie należy stwierdzić, że w świetle orzecznictwa sądowego w okolicznościach faktycznych i prawnych niniejszej sprawy skarżąca spółka powinna domagać się wydania na jej rzecz decyzji deklaratoryjnej stwierdzającej, że jest ona podmiotem pozwolenia wodnoprawnego Starosty S. z dnia [...] r., a to w związku z treścią art. 497 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych i art. 193 ust. 5 Prawa ochrony środowiska w zw. z art. 134 Prawa wodnego ( zobacz w tym względzie mające odpowiednie zastosowanie wyroki NSA z dnia 14.10.2008 r. sygn. II GSK 349/08, z dnia 17.04.2009 r., sygn. II GSK 71/09
- LEX nr 558738 i z dnia 1.12.2009 r. sygn. II GSK 236/09 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 21.04.2010 r. sygn. VI SA/Wa 2043/09-LEX nr 620184).
su.