Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi F. B. oraz J. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddala skargę.
Wnioskiem z dnia [...] roku F. i J. B. wystąpili o wypłatę odszkodowania w związku z zajęciem części ich nieruchomości pod pas drogowy ul. [...] w R. Decyzją z dnia [...]r., Nr [...], Prezydent Miasta R. , wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, umorzył postępowanie w sprawie. W uzasadnieniu wskazał, że z dniem [...] roku część nieruchomości wnioskodawców oznaczona numerem ewid. [...] przeszła z mocy prawa na własność miasta R. Doszło do tego w trybie art. 73 ustawy z dnia [...] r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. nr 133, poz. 872 ze zm. - dalej ustawa Przepisy wprowadzające), aczkolwiek Wojewoda [...] nie potwierdził tego jeszcze swoją decyzją. Z mapy zasadniczej wynika jednak, że część opisanej działki w dniu [...] roku znajdowała się w pasie ówczesnej drogi miejskiej, wymienionej pod nr [...] załącznika nr [...] do uchwały WRN w K. z dnia [...]r., nr [...]. Przed dniem [...]roku gmina R. sprawowała też władztwo nad częścią działki wnioskodawców remontując położoną na niej drogę oraz prowadząc roboty konserwacyjne i porządkowe. Organ wyjaśnił, że stosownie do art. 73 ust. 4 ustawy Przepisy wprowadzające odszkodowanie za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną, która przeszła z mocy prawa na własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, wypłacane jest na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia [...]r. do dnia [...]r. Bezsporne jest, że F. i J. B. byli uprawnieni do złożenia takiego wniosku, złożyli go jednak już po upływie ustawowego terminu. Postępowanie w sprawie należało zatem umorzyć jako bezprzedmiotowe. Organ dodał także, że zgodność z Konstytucją przepisu art. 73 ust. 4 ustawy Przepisy wprowadzające potwierdził Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt P 33/07.
W odwołaniu F. i J. B. podali, że nie mogą pogodzić się z tą decyzją, bowiem niektórym ich sąsiadom zostanie wypłacone odszkodowanie za grunty przejęte pod drogę. Zarzucili, że nikt z urzędu przez cztery lata ich nie poinformował o konieczności złożenia wniosku o wypłatę odszkodowania. Nie spotkali się także nawet z żadną wzmianką na ten temat w prasie lokalnej, na stronie internetowej miasta R. , czy na spotkaniach z władzami miasta. Odwołujący się wskazali również, że nie rozumieją dlaczego przez 10 lat płacili podatek gruntowy za część ich działki, która nie była ich własnością..
Decyzją z dnia [...] roku Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu podzielił pogląd Prezydenta Miasta R. , że przepis art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające jednoznacznie określa termin, w którym należało złożyć wniosek o odszkodowanie. Termin ten jest terminem zawitym, który nie podlega przywróceniu, a jego uchybienie wywołuje skutek prawny w postaci wygaśnięcia roszczenia. W takim przypadku stosunek materialnoprawny nie może być zatem nawiązany, bowiem brak jest przedmiotu postępowania administracyjnego, a postępowanie jako bezprzedmiotowe podlega umorzeniu. Tym samym skoro odwołujący się złożyli wniosek o odszkodowanie [...]r. to postępowanie w sprawie z tego wniosku zasadnie zostało umorzone. Wojewoda [...] obszernie omówił także wskazany w uzasadnieniu decyzji Prezydenta Miasta R. wyrok Trybunału Konstytucyjnego zapadły w sprawie [...]. W szczególności podniósł, że w ocenie Trybunału do samego zgłoszenia roszczenia odszkodowawczego na podstawie art. 73 ust. 3 i ust. 4 ustawy Przepisy wprowadzające nie było potrzebne wcześniejsze uzyskanie decyzji wojewody. Do postępowań tych mają bowiem zastosowanie ogólne regulacje proceduralne przewidziane w Kodeksie postępowania administracyjnego. Każdy z byłych właścicieli miał także możliwość wystąpienia nie tylko z wnioskiem o ustalenie odszkodowania lecz również w sprawie potwierdzenia przez wojewodę wywłaszczenia nieruchomości. Odnosząc się do argumentów odwołania Wojewoda podał, że niepoinformowanie skarżących o terminie złożenia wniosku o odszkodowanie nie miało wpływu na rozstrzygniecie sprawy. Zauważył także, że ustawa Przepisy wprowadzające nie nałożyła na organy administracji obowiązku zawiadamiania uprawnionych podmiotów o terminie składania wniosków w sprawach odszkodowań za nieruchomości zajęte pod drogi publiczne.