Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Dnia 15 kwietnia 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski Sędziowie: WSA Elżbieta Kaznowska Asesor WSA Rafał Wolnik - spr. Protokolant: sekr. sądowy Beata Malcharek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2005 roku, sprawy ze skargi Gminy R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] roku, Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie i orzeka, że nie może ono być wykonywane 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz Gminy R. kwotę [...],- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w R. z dnia [...] roku w sprawie odrzucenia protestów wniesionych do projektu zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta R., obejmującego przeznaczenie terenu położonego w R. w rejonie ulic [...] i [...] (teren byłego stawu "[...]") dla wielkopowierzchniowych obiektów handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 2000m2, obiektów usługowych, wraz z prognozą oddziaływania na środowisko ustaleń zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Rada Miasta R. podjęła powyższą uchwałę działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. z 2001 r. Nr 142 , poz. 1591 ze zm.) - dalej ustawa gminna oraz na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U. z 1999 roku, Nr 15, poz. 139 z późn. zm.) w związku z art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

Rozstrzygnięcie nadzorcze, wydane po uprzednim zawiadomieniu z dnia [...] roku o wszczęciu postępowania nadzorczego, Wojewoda [...] oparł na art. 91 ust. 1 ustawy gminnej.

Organ nadzoru stwierdził w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, iż przedmiotowa uchwała jest sprzeczna z przepisem art. 19 ust. 2 ustawy gminnej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 2 tej ustawy zadaniem przewodniczącego jest wyłącznie organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. Przewodniczący może wyznaczyć do wykonywania swoich zadań wiceprzewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego i niewyznaczenia wiceprzewodniczącego, zadania przewodniczącego wykonuje wiceprzewodniczący najstarszy wiekiem. Z analizy sporządzonego zapisu sesji Rady Miasta R. odbytej w dniu [...] roku wynika, iż sesję tę otworzył i prowadził jej obrady T. A. W. Natomiast Wojewoda [...] w dniu [...] roku zarządzeniem zastępczym Nr [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu tego radnego. Opisane zarządzenie zastępcze Wojewoda wydał w trybie art. 98a ust. 2 ustawy gminnej , wskazując na naruszenie przepisu art. 190 ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 roku Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (tekst jednolity Dz.U. z 2003r. Nr 159, poz. 1547) stanowiącego, że jeżeli radny przed dniem wyboru wykonywał funkcję lub prowadził działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 2a, obowiązany jest do zrzeczenia się funkcji lub zaprzestania prowadzenia działalności w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia ślubowania. W związku z tym podniesiono, że mandat T. A. W. wygasł z mocy prawa w dniu [...] roku, a więc - zdaniem organu nadzoru - z powyższego wynika jednoznacznie, iż obrady prowadziła osoba, która nie jest radnym. Zatem z formalno-prawnego punktu widzenia należy stwierdzić, iż sesja która odbyła się w dniu [...] roku nie była sesją Rady Miasta R., a tylko nieformalnym zebraniem radnych. Zauważono, iż wobec tego na sesji w dniu [...] roku (nieformalnym zebraniu radnych) nie zapadła w sposób prawem przewidziany żadna uchwała Rady Miasta R., a konieczność stwierdzenia nieważności uchwały Nr [...] zachodzi jedynie z powodu zapewnienia pewności obrotu prawnego, gdyż w rzeczywistości uchwała ta nie zapadła.

Strona 1/5