Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka Sędziowie Sędzia NSA Ewa Krawczyk Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka (spr.) Protokolant Barbara Urban po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2009 r. sprawy ze skargi Gminy G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta G. ustalił wysokość odszkodowania za nieruchomość gruntową obejmującą działkę nr [...] obręb S. (ozn. arch. [...], obręb S.) o powierzchni [...] m2, na kwotę [...] zł. Organ I instancji wskazał w osnowie decyzji, iż przedmiotowa działka przeszła z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. na rzecz Gminy G. w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, z późn. zm.), co potwierdził Wojewoda [...] w decyzji z dnia [...] nr [...]. Odjęcie własności następuje za odszkodowaniem. Prezydent Miasta G. zobowiązał nadto Gminę G. do wypłaty odszkodowania w wysokości ustalonej w punkcie 1 na rzecz wnioskodawców J. i W.M. w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się decyzji. W uzasadnieniu organ I instancji zrelacjonował stan faktyczny i przywołał odnoszące się do wartości nieruchomości ustalenia rzeczoznawcy sporządzającego operat szacunkowy.
Decyzja podpisana została przez działającą z upoważnienia Prezydenta Miasta Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w G.
Od wydanej przez organ I instancji decyzji odwołali się J. i W.M. wyrażając niezadowolenie z otrzymanego rozstrzygnięcia w części dotyczącej wysokości ustalonego odszkodowania.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu organ II instancji podniósł, iż po dokonaniu analizy operatu szacunkowego przyjętego jako dowód przez organ I instancji ustalił, iż rzeczoznawca majątkowy dla potrzeb wyceny ww. nieruchomości wykorzystał zbiór 15 cen transakcyjnych kupna-sprzedaży gruntów zajętych lub przeznaczonych pod drogi z terenu Miasta G. Zgodnie natomiast z § 36 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.) cen transakcyjnych uzyskanych przy sprzedaży gruntów przeznaczonych pod drogi nie można stosować zamiennie z cenami gruntów zajętych pod drogi. Rzeczoznawca majątkowy w celach porównawczych powinien posłużyć się jedynie cenami transakcyjnymi gruntów już zajętych pod drogi. W przypadku braku transakcji gruntami zajętymi pod drogi publiczne, na badanym rynku lokalnym przyjąć należało do wyceny, zgodnie z § 36 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, wartość gruntów o przeznaczeniu przeważającym wśród gruntów przyległych. Zastosowanie tej podstawy musi zostać w operacie należycie uzasadnione. W operacie lub aktach sprawy należy wówczas udokumentować w oparciu o plan miejscowy, jakie przeznaczenie gruntów przyległych było przeważające w dniu [...], gdyż stan wycenianej nieruchomości przyjmuje się na tę datę. Wątpliwości organu odwoławczego wzbudził też sposób ustalenia przez rzeczoznawcę majątkowego współczynników korygujących dla poszczególnych cech rynkowych. Operat nie zawiera bowiem informacji w oparciu o jakie kryteria rzeczoznawca majątkowy ustalił ostateczną wartość współczynników korygujących w ramach przedziałów ustalonych w ww. załączniku. W konsekwencji organ odwoławczy wycenę gruntu uznał za sporządzoną w sposób nieprawidłowy, niemożliwe jest zatem przyjęcie jej jako dowód w sprawie. Sporządzenie zaś w postępowaniu odwoławczym nowego operatu szacunkowego dla działki nr [...] o pow. [...] m2 prowadziłoby do naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego uregulowanej w art. 15 k.p.a. poprzez pominięcie udziału organu I instancji w określaniu wysokości należnej stronie rekompensaty i pozbawiłoby stronę służącego jej prawa odwołania. Biorąc pod uwagę to, że rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części należało uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia poprzez organ I instancji.