Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka,, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant referent Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2011 r. sprawy ze skargi A. N. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektu oddala skargę.
W dniu 7 lipca 2009 r. A. N. ( właścicielka firmy [...] w T.) dokonała zgłoszenia budowy tymczasowego obiektu - namiotu o konstrukcji stalowej, zlokalizowanego na działce nr [...] obręb [...] w C. przy ul. [...], określając termin rozbiórki lub przeniesienia go w inne miejsce na dzień 7 grudnia 2009 r.
Prezydent Miasta C. decyzją z dnia [...] r. nr [...] wniósł sprzeciw do powyższego zgłoszenia. Jednakże wskutek odwołania inwestora Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] uchylił decyzję organu I instancji i umorzył postępowanie tego organu.
Następnie upomnieniem z dnia [...] r. nr [...] Prezydent Miasta C. wezwał A. N. do wykonania w terminie 7 dni od dnia doręczenia upomnienia obowiązku rozbiórki tymczasowego obiektu budowlanego - namiotu o konstrukcji stalowej, zlokalizowanego na działce nr [...], obręb [...] w C. - z pouczeniem o wdrożeniu postępowania egzekucyjnego.
Upomnienie to doręczono A. N. w dniu 15 września 2010 r. W odpowiedzi pismem z dnia 20 września 2010 r. zobowiązana zwróciła się o prolongatę terminu zakończenia prac rozbiórkowych do dnia 10 stycznia 2011 r. z uwagi na poszukiwanie firmy rozbiórkowej i toczący się proces cywilny, którego przedmiotem jest m.in. hala namiotowa, w toku którego konieczne mogą okazać się jej oględziny. Pismem z dnia 29 września 2010 r. organ egzekucyjny powiadomił o braku podstawy prawnej przesunięcia terminu rozbiórki przedmiotowego obiektu.
Z kolei A. N. wnioskiem z dnia 20 października 2010 r. wystąpiła o zawieszenie postępowania w sprawie rozbiórki namiotu. Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Prezydent Miasta C. odmówił zawieszenia postępowania.
W tym stanie rzeczy Prezydent Miasta C. w dniu [...] r. sporządził tytuł wykonawczy nr [...], określając A. N. jako zobowiązaną do wykonania obowiązku rozbiórki namiotu o konstrukcji stalowej wynikającego z mocy prawa art. 29 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623). Jednocześnie postanowieniem z tej daty organ egzekucyjny nałożył na A. N. grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 272.658 zł.
Zobowiązana wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, domagając się jego umorzenia z powodu niedopuszczalności egzekucji administracyjnej, jako że w świetle orzecznictwa sądowoadministracyjnego, ( vide: wyrok NSA z dnia 30 listopada 2000 r. sygn. akt SA/Sz 2010/08 i wyroki WSA w Poznaniu z dnia 7 maja 2008 r. sygn. akt II SA/Po 503/07 i z dnia 25 lipca 2008 r. sygn. akt II SA/Po 121/08), prowadzenie egzekucji wymagało uprzedniego wydania decyzji administracyjnej o nakazie rozbiórki przedmiotowego obiektu.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] podjętym z up. Prezydenta Miasta C., orzeczono o odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego, prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. nr [...]. Jako podstawę prawną organ egzekucyjny wskazał przepisy art. 34 § 4 i 5 w zw. z art. 18 i art. 33 pkt 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( Dz. U. z 2005 r. nr 229 poz. 1954 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśniono, że podstawa prawna obowiązku rozbiórki obiektu tymczasowego wywodzi się wprost z przepisu prawa, tj. art. 29 ust. 1 pkt 12 ustawy - Prawo budowlane. Stąd też rozbiórka spornego obiektu winna nastąpić w terminie do dnia 7 grudnia 2009 r., określonym w zgłoszeniu z dnia 7 lipca 2009 r. Obowiązek ten nie został też wykonany mimo doręczenia zobowiązanej w dniu 15 września 2010 r. upomnienia, co uzasadniało wystawienie tytułu wykonawczego wraz z klauzulą o skierowaniu do egzekucji administracyjnej.