Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie określenia minimalnych stawek czynszu za gminne lokale użytkowe
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia NSA Ewa Krawczyk (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi Gminy L. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie określenia minimalnych stawek czynszu za gminne lokale użytkowe oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Miejska w L. uchwałą z dnia [...] roku nr [...] ustaliła, na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591), minimalne stawki czynszu w lokalach użytkowych znajdujących się w budynkach komunalnych (§ 1 uchwały). Wykonanie uchwały powierzono Burmistrzowi L.i postanowiono o wejściu uchwały w życie z dniem jej podjęcia. W uchwale (§ 3) rozstrzygnięto o utracie mocy obowiązującej uchwały nr [...] z dnia [...] roku w sprawie określenia stawek czynszu za lokale użytkowe znajdujące się w budynkach komunalnych.

Wojewoda [...] pismem z dnia [...] roku zawiadomił Radę Miejską w L. o wszczęciu postępowania nadzorczego w sprawie stwierdzenia nieważności wyżej opisanej uchwały, jako sprzecznej z art. 30 ust. 2 pkt 3 o samorządzie gminnym oraz art. 7 Konstytucji RP.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] roku nr [...], wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w L. nr [...] z dnia [...] roku w sprawie określenia stawek czynszu za lokale użytkowe znajdujące się w budynkach komunalnych jako sprzecznej z art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym i art. 7 Konstytucji RP.

Wojewoda wskazał, że rada gminy na mocy ogólnych kompetencji stanowienia w sprawach gminy oraz sprawowania nadzoru nad podległymi jej jednostkami uprawniona jest do podejmowania uchwał zawierających wytyczne w zakresie gospodarowania majątkiem gminy dla organów wykonawczych oraz gminnych jednostek organizacyjnych.

Natomiast samo gospodarowanie mieniem komunalnym, stosownie do art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, należy do organu wykonawczego, tu Burmistrza. Gospodarowanie mieniem obejmuje ustalenie stawek czynszu za korzystanie z tego mienia.

Rada Miejska nie posiadała kompetencji do ustalenia spornych stawek czynszu, a czyniąc to naruszyła kompetencję organu wykonawczego gminy.

Działania Rady były także niezgodne z art. 7 Konstytucji RP, który przesądza o działaniach organów administracji publicznej jedynie na podstawie i w granicach prawa.

W skardze do sądu administracyjnego Gmina L., w oparciu o uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...] roku, wniosła o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego, jako podjętego z naruszeniem art. 18 ust. 1 i art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 91 ust. 3 tej ustawy.

Zdaniem skarżącej rada jest uprawniona do podejmowania uchwał zawierających wytyczne dla podległych radzie organów a w zakresie zarządu mieniem może podejmować uchwały w każdej sprawie, które organ wykonawczy zobowiązany jest wykonać. Gospodarowanie mieniem w rozumieniu art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy gminnej dotyczy czynności wykonawczych i nie pozbawia rady kompetencji stanowiących (art. 30 ust. 1 w zw. z art. 30 ust. 2 pkt 3). Oznacza to, że rada może w drodze uchwały nie stanowiącej aktu prawa miejscowego ustalać stawki minimalne czynszu za lokale użytkowe będące w zasobie danej gminy.

W odpowiedzi na skargę organ nadzoru wniósł o jej oddalenie.

Strona 1/3