Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Skarga nie jest uzasadniona.
Trafnie wskazał bowiem organ nadzoru, iż kwestionowana uchwała nie mieści się w zakresie przedmiotowym pojęcia "zasady zarządu mieniem gminnym", o którym mowa w art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
( tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Już z treści aktu organu gminy wynika, że jego podstawą materialnoprawną nie mógł być też przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a tej ustawy. Wszak w § 2 uchwały jednoznacznie wskazano, że zasady wydzierżawiania lub najmu lokali użytkowych, garaży oraz budynków gospodarczych określa uchwała nr [...] Rady Gminy T. z dnia [...]r. ( Dz. Urz. Woj. [...] z [...] r. Nr [...], poz. [...] ). Ustalenie minimalnej stawki czynszu najmu lub dzierżawy w niniejszej sprawie nastąpiło zatem z naruszeniem kompetencji organu wykonawczego jako powołanego do gospodarowania gminnym zasobem nieruchomości z mocy art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy. Uprawnienie Rady Gminy do stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy nie wynika też z treści art. 18 ust. 1 ustawy. Podkreślić należy, iż z mocy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a tej ustawy, do kompetencji organu stanowiącego należy wyłącznie określenie zasad wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata, lub na czas nieoznaczony o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej, a także w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.
Tymczasem przedmiotowa uchwała w żaden sposób nie nawiązuje do przedziału czasowego umów, wymienionych w tym przepisie, podczas gdy jedynie wówczas organ stanowiący władny jest ustalić zasady wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości. Analizując treść uchwały i powołane podstawy prawne należy też dojść do wniosku, iż Rada Gminy T. błędnie oddzieliła pojęcie "zasady wynajmowania lub dzierżawy" z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a powołanej ustawy - od określenia "zasady zarządu mieniem gminnym", użytym w art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy. Tymczasem pierwsze pojęcie mieści się w zakresie zasad zarządu mieniem gminnym, które obejmują także zasady nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości gruntowych.
Nadto, gdyby podzielić stanowisko Gminy, iż określenie minimalnych stawek czynszu najmu lub dzierżawy, należy do zasad zarządu mieniem gminnym, należało dojść do wniosku, iż organ stanowiący w formie aktu prawa miejscowego władny byłby do regulacji np. minimalnej ceny zbycia nieruchomości gminnej, bądź maksymalnych stawek czynszu.
Wbrew zarzutom skargi, tego rodzaju akt nie służy też ochronie interesów potencjalnych najemców bądź dzierżawców. Wręcz przeciwnie, niemożność odstąpienia od minimalnych stawek wynikających z aktu prawa miejscowego mogłoby doprowadzić do sytuacji, iż część mienia gminnego pozostałoby niewykorzystana. Zauważyć też należy, zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603 ze zm.), to organ wykonawczy gminy podaje do publicznej wiadomości wykaz nieruchomości przeznaczonych m.in. do oddania w najem lub dzierżawę powyżej 3 miesięcy, zaś w wykazie tym określa się obligatoryjnie m.in. wysokość opłat z tego tytułu ( art. 35 ust. 2 pkt 8 tej ustawy ). Ustawa o gospodarce nieruchomościami gwarantuje zatem jawność gospodarowania mieniem gminnym.